Dag 14 Gualala - Tomales
Blijf op de hoogte en volg Nicolette
05 Augustus 2019 | Verenigde Staten, Tomales
Dag 14
Datum 4 augustus
Van Gualala
Naar Tomales
Afstand 100KM
Vertrek 9:00
Aankomst 16:00
Het Weer Top! Foggy and Sunny
Als de meiden sowieso nog meegewild hadden volgend jaar, dan zijn ze daar vandaag wel van genezen. De rit was weer waanzinnig en lang, maar met beklimmingen die supersteil waren en als je na 80KM zo’n ding moet overwinnen waar je van achterover slaat (letterlijk) – dan wil je eventjes helemaal nooit meer fietsen.
De dag begon rustig. Omdat het ontbijt in het hotel pas om 8:30 begon deden we het lekker rustig aan. Gecombineerd met een muziekje – happy kids in action! Vandaag goed ontbijten want de eerste mogelijke tussenstop is pas over 60 (zes-tig!!!) kilometer. Voor een groepje krijsende chinese kinderen zou deportatie naar Alcatraz de beste oplossing zijn, maar we laten ons niet afleiden. We zijn happy Bietjes, klaar voor de laatste superzware etappe.
De start is weer magisch. De mist bedekt delen van de heuvels, het is of we constant in een sprookje rijden. Wel weer heel erg op en heel erg neer – we maken de hoogtemeters wel weer vandaag (uiteindelijk 1650M klimmen – prof-kwaliteit). We worden begeleid door de vele adelaars in de lucht (die niet willen poseren, geen foto) en de herten die om de zoveel tijd vanaf de kant met grote ogen naar ons kijken (voordat we de camera hebben zijn wij al weer door). Bovendien is het zondagmorgen, heerlijk rustig op de weg. Rechts de oceaan, uitkijken voor de kliffen, de mist blijft hangen tegen de rotswanden, links de heuvel verder omhoog met een heerlijke zon. WOWOWOWOW dit is vet-cool fietsen. Wel schrikken we af en toe van Mila die zo ontzettend strak rechts fietst dat elk foutje fataal kan zijn – sommige stukken is er een vluchtstrook van 10-20 centimeter en dan de peilloze afgrond recht naar beneden... en Mila rijdt constant op dat strookje.... liever wat meer naar links alsjeblieft ..... dit vinden we te eng......
De serieuze test komt na een kilometer of 40. Een supersteile helling, die zich langs de heuvelwand omhoog slingert. De steigings-% komen niet onder de 8%, sommige stukjes 15%. Afzien dus en op deze smalle weg hebben we vaak een file auto’s achter ons. Geen enkel probleem, ze wachten en geven ons veel ruimte – zelfs door tegenliggers te blokkeren. Dit is één van de mooiste beklimmingen ooit!! We komen boven de mist uit nu, rechts van ons kijken we bovenop de wolken. Alsof we boven de wolken fietsen en er ieder moment een vliegtuig langs kan komen. Om de zoveel tijd is er ruimte aan de zijkant, en de automobilisten die daar foto’s staan te maken moedigen ons allemaal aan. Yep, dit is echt een top-dag!
Als we bovenkomen is het toch even family-hug en high-five. Dit is een rit die voor altijd in je geheugen zal staan. Fietsen boven de wolken, magischer wordt t niet. De afdaling is een piece of cake (wel klappertanden, het is k-k-k-koud) waarna we na meer dan 60KM bij de eerste plek sinds onze start aankomen waar ze eten hebben, het gehucht Jenner. Een pomp, 3 restaurants en 2 kunsthandelaren. 170 inwoners in totaal. We hebben geen zin in uitgebreide lunch, we moeten nog bijna 40KM, dus halen we wat bij de deli van de pomp. Als we morgen buikloop hebben komt het daardoor (brrr) maar een hongerklop wilen we zeker niet. No guts no glory.
Nog 3 beklimmingen te gaan: de eerste 27 km voor het einde, als we van de highway af gaan; Zo dan..... deze is zo steil dat je bijna achterover valt. Bijten en buffelen dus, en omdat we van de kust affietsen is het ook meteen heet. Drinken hebben we altijd voldoende bij ons, maar einde van de dag is de 10 liter die we iedere dag meenemen gewoon op. We halen levend de top, het landschap is heuvelachtig en onbewoond voor zover we kunnen zien.
De twee laatste klimmen zijn een makkie, alhoewel we natuurlijk wel serieus moe zijn. Afdalen naar het hotel – geweldige kamers met leuke bar eronder. We hebben allemaal pijn in billen en benen, maar op één of andere manier is vanavond toch anders – de laatste ‘gewone’ avond, morgen zijn we in San Francisco en kunnen we op een andere manier gaan relaxen.
Nog 1 dag fietsen .... SanFran, are you ready 4Bietjes?
Foto’s zien? Kijk op Instagram: 4bietjes
Datum 4 augustus
Van Gualala
Naar Tomales
Afstand 100KM
Vertrek 9:00
Aankomst 16:00
Het Weer Top! Foggy and Sunny
Als de meiden sowieso nog meegewild hadden volgend jaar, dan zijn ze daar vandaag wel van genezen. De rit was weer waanzinnig en lang, maar met beklimmingen die supersteil waren en als je na 80KM zo’n ding moet overwinnen waar je van achterover slaat (letterlijk) – dan wil je eventjes helemaal nooit meer fietsen.
De dag begon rustig. Omdat het ontbijt in het hotel pas om 8:30 begon deden we het lekker rustig aan. Gecombineerd met een muziekje – happy kids in action! Vandaag goed ontbijten want de eerste mogelijke tussenstop is pas over 60 (zes-tig!!!) kilometer. Voor een groepje krijsende chinese kinderen zou deportatie naar Alcatraz de beste oplossing zijn, maar we laten ons niet afleiden. We zijn happy Bietjes, klaar voor de laatste superzware etappe.
De start is weer magisch. De mist bedekt delen van de heuvels, het is of we constant in een sprookje rijden. Wel weer heel erg op en heel erg neer – we maken de hoogtemeters wel weer vandaag (uiteindelijk 1650M klimmen – prof-kwaliteit). We worden begeleid door de vele adelaars in de lucht (die niet willen poseren, geen foto) en de herten die om de zoveel tijd vanaf de kant met grote ogen naar ons kijken (voordat we de camera hebben zijn wij al weer door). Bovendien is het zondagmorgen, heerlijk rustig op de weg. Rechts de oceaan, uitkijken voor de kliffen, de mist blijft hangen tegen de rotswanden, links de heuvel verder omhoog met een heerlijke zon. WOWOWOWOW dit is vet-cool fietsen. Wel schrikken we af en toe van Mila die zo ontzettend strak rechts fietst dat elk foutje fataal kan zijn – sommige stukken is er een vluchtstrook van 10-20 centimeter en dan de peilloze afgrond recht naar beneden... en Mila rijdt constant op dat strookje.... liever wat meer naar links alsjeblieft ..... dit vinden we te eng......
De serieuze test komt na een kilometer of 40. Een supersteile helling, die zich langs de heuvelwand omhoog slingert. De steigings-% komen niet onder de 8%, sommige stukjes 15%. Afzien dus en op deze smalle weg hebben we vaak een file auto’s achter ons. Geen enkel probleem, ze wachten en geven ons veel ruimte – zelfs door tegenliggers te blokkeren. Dit is één van de mooiste beklimmingen ooit!! We komen boven de mist uit nu, rechts van ons kijken we bovenop de wolken. Alsof we boven de wolken fietsen en er ieder moment een vliegtuig langs kan komen. Om de zoveel tijd is er ruimte aan de zijkant, en de automobilisten die daar foto’s staan te maken moedigen ons allemaal aan. Yep, dit is echt een top-dag!
Als we bovenkomen is het toch even family-hug en high-five. Dit is een rit die voor altijd in je geheugen zal staan. Fietsen boven de wolken, magischer wordt t niet. De afdaling is een piece of cake (wel klappertanden, het is k-k-k-koud) waarna we na meer dan 60KM bij de eerste plek sinds onze start aankomen waar ze eten hebben, het gehucht Jenner. Een pomp, 3 restaurants en 2 kunsthandelaren. 170 inwoners in totaal. We hebben geen zin in uitgebreide lunch, we moeten nog bijna 40KM, dus halen we wat bij de deli van de pomp. Als we morgen buikloop hebben komt het daardoor (brrr) maar een hongerklop wilen we zeker niet. No guts no glory.
Nog 3 beklimmingen te gaan: de eerste 27 km voor het einde, als we van de highway af gaan; Zo dan..... deze is zo steil dat je bijna achterover valt. Bijten en buffelen dus, en omdat we van de kust affietsen is het ook meteen heet. Drinken hebben we altijd voldoende bij ons, maar einde van de dag is de 10 liter die we iedere dag meenemen gewoon op. We halen levend de top, het landschap is heuvelachtig en onbewoond voor zover we kunnen zien.
De twee laatste klimmen zijn een makkie, alhoewel we natuurlijk wel serieus moe zijn. Afdalen naar het hotel – geweldige kamers met leuke bar eronder. We hebben allemaal pijn in billen en benen, maar op één of andere manier is vanavond toch anders – de laatste ‘gewone’ avond, morgen zijn we in San Francisco en kunnen we op een andere manier gaan relaxen.
Nog 1 dag fietsen .... SanFran, are you ready 4Bietjes?
Foto’s zien? Kijk op Instagram: 4bietjes
-
05 Augustus 2019 - 04:27
Tineke:
Hoi 4 Bietjes..... het weekeinde hier eens lekker bijgelezen, lekkere verslagen weer.
Spannende bergetappes die jullie maken, de glorie, maar natuurlijk ook het venijn en de tegenslag. Je krijgt gewoon zin in een bezoekje aan de states..... maar ik ben niet zo een bikkel dat zou gaan fietsen. Diepe buiging en veel plezier in LA
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
