Dag 13 Fort Bragg - Gualala

Dag 13
Datum 3 augustus
Van Fort Bragg
Naar Gualala
Afstand 97KM
Vertrek 8:30
Aankomst 15:30
Het Weer Begonnen met mist, daarna perfect!

Gisteren waren de 4Bietjes op z’n Rotterdams’ “Helemaal naar de klote”. De afgelopen dagen is het geen meter vlak geweest en leuk om te dalen, we moeten die stukken ook klimmen en die zijn heel gemeen steil. Niet voor niets hebben we gisteren zo’n 1750 hoogtemeters gemaakt en vandaag weer bijna 1400. Gemiddeld doen we de afgelopen 7 dagen 100KM per dag, met 1.000 hoogtemeters. Da’s serieus werk, zeker omdat wij dat doet met alle bagage.
Niet gek dus dat we uitkijken naar San Francisco – de conditie is top maar we zijn ook toe aan een tijdje niet meer op-en-neer-en-heel steil op-en-loodrecht neer-en-lang en langzaam op-en-neer-en-shit nog verder op-en-weer neer..... Bovendien zijn onze billen alle 8 ook aan rust toe: ze voelen schraal en bont-en-blauw en roepen aan het eind van de middag vaak heel hard ‘stop-stop-stop’.
Vanmorgen bij wakker worden was het dikke vette warme oceaanmist. Gelukkig trok de mist langzaam weg, alleen op de plekken waar de zon nog niet scheen bleef ‘ie hangen en was het koud (Garmin gaf achteraf aan 10 graden) – bibberen dus, want wij hebben allemaal mouwloze shirts aan omdat we dus de hele tijd aan het klimmen zijn.
De omgeving is sterk veranderd. Aan de kust glooit het, de highway is 2baans en rustig en kronkelt links-rechts-op-en-neer langs de oceaan. De uitzichten en de ervaringen zijn dan ook vandaag weer magnifiek. Geen hoge bomen meer, maar veel gele prairy en plukken bomen, afgewisseld met indrukwekkend rots-partijen. De prachtige Pacific rechts van ons, knalblauw – de kliffen langs de weg loodrecht naar beneden. En rijden is eigen risico hier, dus geen hekjes. We maken regelmatig mee dat een bermpje rechts van ons 20-30cm breed is, waarna het tientallen meters loodrecht naar beneden gaat. Veel ‘Ooooh’ en ‘ Aaah’ van ons alle vier – soms omdat het zo mooi is, soms omdat we de afgronden eng en (te) dichtbij vinden.
Wat wel heel cool is: Al dagen zweven de roofvogels (adelaars) vlak boven onze hoofden. Al fietsend foto maken is heel lastig, maar ze zijn constant dichtbij en groot. Hoe groot, dat zien we als er een dood hert langs de kant van de weg ligt. “Roadkill” heet dat en dat gooien ze hier in de berm zodat dat wilde dieren er een lekker hapje aan hebben – we hebben de afgelopen week veel vaker dit soort Bambi’s gezien. Maar deze ochtend zitten er twee adelaars op het beest. De ribbetjes hebben ze als spareribs afgekloven, die steken hoog de lucht in, ze zijn nu met een ander lekker deel bezig. Wat een geweldige beesten – nu we zo dichtbij zien (nee geen foto) zie je dat ze zeker 80-100CM groot zijn. En als ze hun vleugels spreiden (“Wegwezen Bietjes”) zijn het imposante beesten met wie je geen ruzie moet krijgen.
Vandaag gaan we dus contstant op en neer. Vicci heeft het af en toe zwaar, Mila wordt iedere dag sterker en we hebben al dagen geen heftige discussies gehad. We moeten echt al onze energie stoppen in het fietsen, niet in ruziemaken. Met name voor Mila en Ilco is dat een openbaring. Misschien gaan ze ooit een keer samen fietsen...? Onderweg worden we vaak aangemoedigd, zeker als we op stukken van ver boven de 15%-20% zitten (wat dus regelmatig voorkomt) Wegwerkers rijden met ons mee om achterop komend verkeer tegen te houden, de verkeersregelaars moedigen ons aan, automobilisten steken hun handen uit het raam – supersfeertje vandaag!!
De enige bummer van vandaag: Oorspronkelijk stond deze route gepland tot de plaats Point Arena. We hebben vorige week besloten dit om te gooien zodat de laatste 4 dagen allemaal net onder de 100KM zitten. We lunchen wel in Point Arena (superleuke plek, grote-mensen-hippie-achtige sfeer) en zijn tevreden dat we de route 25KM langer gemaakt hebben – dat scheelt morgen weer. Alleen: Garmin denkt dat we eerst naar de oorsponkelijke slaapplek willen. Dus rijden we bijna een kilometer een helling van 18% op – zuchten en steunen... totdat we bij een grindpad aankomen en we Garmin verrot schelden- zijn fout dat ie deze nutteloze energieverslinder nog in de route opneemt.
Daarna – op en neer, op en neer – prachtig langdschap, schitterende oceaan (we horen de zeehonden en zeeleeuwen!!)... schitterend hotel waar de receptie wat dingen omgooit zodat we begane grond zitten. Het is allemaal perfect en we kunnen dit iedereen aanraden. Je moet wel conditie hebben: Gisteren 4.000 Calorieen verbrand, vandaag 3.500. Je moet er dus wel wat voor over hebben... Iedere avond storten we rond 9 uur helemaal in denk niet dat dat vanavond anders is.

Foto’s zien? Kijk op Instagram: 4bietjes