10e Fietsdag Gauerstadt - Stadtsteinach

Datum 19 juli
Dag 10
Van Gauerstadt
Naar Stadtsteinach (Bayern)
Afstand 87 KM
Vertrek 8:45
Aankst 15:45
Weer 25-32 graden, weinig wind, heet.
Bonus Stijgen dalen stijgen dalen stijgen dalen en heel veel de weg zoeken


We hebben een heerlijke verwenavond met lekker eten en drinken. Ondanks dat het maandag avond is zit de Biergarten stampvol, ook omdat de lokale boeren-vrouwenclub een

gezamenlijk etentje heeft. Wel erg gezellig, maar tegen 9 uur vallen onze oogjes een beetje dicht. Lekker op een echt bedje en een een relaxte nacht, daar hebben we

zin in. Onze kamers liggen recht direct het dak, dus is het wel warm. En bij Ilco en met name Nicolette zijn de billen rood, met veel schaafplekken en erg pijnlijk (NB

dit komt door het fietsen!!). We kijken niet graag op die manier naar onze kont en we maken er zeker geen foto van, maar het is geen fraai gezicht. Ook andere weke

plekken vertonen lichte ontstekingsverschijnselen bij de 40+'rs... Dikke ogen, rauwe keel, verstopte neus en holtes. Heerlijk zo'n fietsvakantie (echt waar) maar na 9

dagen achter elkaar gemiddeld zo'n 100 per dag rijden (met volle bepakking) met vaak boven de 20 per uur is het eigenlijk tijd voor een rustmomentje. Nog één lange

dag, en dan gaan we naar de kortere afstanden. We kijken alle 4 uit naar de dag na morgen, als we maar 45-50 KM doen en een halve dag plat kunnen liggen.
Zelfs 's ochtends voelen de billen nog erg pijnlijk aan. Zitten is geen feestje... terwijl we een heerlijk ontbijt in het pension hebben. Goed eten, want vanaf vandaag

gaat alleen maar op en neer, op en neer en nog een keer op en neer. Plus de hitte.... het gaan zware omstandigheden worden.
Gisteren hebben we besloten de route om te gooien en toch via Coburg te fietsen. We vertrekken en al na 10 meter roept Nicolette dat Mr Garmin het helemaal anders

ziet. Ilco vloekt... en gaat lekker via de doorgaande weg. Zonder problemen komen we na 5KM bij het volgende dorp waar Ilco links wil, maar Nicolette roept (op advies

van Garmin) "Rechts!" Mokkend gaat Ilco akkoord, hoewel hij de fietsbordjes links ziet staan. We rijden een prima asfalt pad op, links pad wordt minder, rechts.... en

we eindigen in het grasveld.... Ilco scheldt, Nicolette roept dat Garmin deze weg wijst... Ilco gaat nu scheldend naar het fietspad toe. We rijden 2 KM en weer zegt

Garmin 'naar rechts' terwijl we duidelijk naar links moeten..... En dan komt Nicolette er achter... ze heeft de Garmin ondersteboven op haar stuur gezet. Alle 4 komen

we niet meer bij van het lachen, (Ilco is ineens helemaal vrolijk).
Zonder problemen bereiken we Coburg (1x fietsen met bepakking over een bruggetje tillen kost ons onze ruggen). Coburg is een fantastisch mooie stad, met allemaal

outdoor-shops. Helaas kunnen we daar niet naartoe, maar grote Eiskaffees en Milkshakes, daar nemen we wel de tijd voor. Daarna neemt Ilco de Garmin om ons uit de stad

te leiden. Dat gaat OK - we volgen de bordjes en de Garmin. De klimmetjes worden nu echte klimmen, het is heel heet, heel zwaar en we zien af. Mila danst de hellingen

makkelijk op, Nicolette zet m op cruise-control en komt zonder problemen boven en Ilco en Vicci vormen een duo dat op eigen kracht vlak achter No1 en No2 boven komt.

Maar we voelen dat vandaag een echt test is. De hitte zindert boven de velden, bidons raken snel leeg, en af en toe zien we sterretjes. Wat wel iets is om trots te

zijn: We halen constant anderen in. Wij met zware bepakking en geblesseerde billen, zij op racefietsen.
We volgen het pad langs de Main. Langzaam maar zeker schroeien we weg en als we tegen 1 uur een plekje in de schaduw zien, nemen we even rust met frisdrank en oude

broodjes van gisteren. Nog 30 kilometer.... Normaal geen probleem maar nu is het ruim boven de 30 graden en we hebben er al meer dan 50 opzitten.
Als we het pad verder volgen, valt op dat de Vakwerkstijl verdwenen is: De huizen en steden/dorpjes zijn typische berghuizen met wit gepleisterde muren en

gezellig/rommelige dorpen en straten. Garmin stuurt ons af en toe vrolijk verkeerd, maar lost van de gebruikelijkse scheldpartijen tussen Ilco en Nicolette levert dat

geen problemen op. Wel zijn we nu alle 4 echt moe en moeten we rusten. Het is heel erg heet, er is nergens schaduw en we hebben we 80 kilometer op zitten.
Langzaam klimt het fietspad de heuvel op - Ilco klaagt een beetje dat hij nu echt moe is. Dan zien we (a) een bordje Çamping 1KM' en (b) een Supermarkt. We zijn er

bijna, kunnen lekker bij de tent eten en een beetje uitrusten.
Zo gezegd zo gedaan - Vicci wil eigenlijk direct het zwembad in maar goede raad van Mila, Nicolette en Ilco is om nu echt even uit te rusten. Morgen hooguit 3 uur

fietsen, dan kun je lekker zwemmen! Bovendien gaan we als het goed is morgen door de 1.000 KM - net wel, net niet. We zien het wel, nu eerst op de buik liggen om de

billen even te laten rusten, dan een paar grote bieren en we kijken uit naar een paar kortere afstanden!