Dag 8 Bajawo - Ruteng

Zondag 5 Augustus
Van: Bajano
Naar: Ruteng
Weer:

We hebben koninklijk geslapen in onze superdeluxe lodge met adembenemend uitzicht. Het ‘echte Indonesie’ heeft hier niets mee te maken maar de Sprookjes-versie bevalt prima. Om 6 uur als een filmster op de veranda aan de koffie of thee recht boven de diepe afgrond. Beneden strekt de jungle zich uit en de bewolking onder ons in de vallei maakt het allemaal nog veel mystieker. Hier zouden we wel een paar dagen extra willen blijven.
Helaas komen de wolken omhoog en van mist krijgen we lichte regen, harde regen en daarna tropische regen. Uniek voor dit jaargetijde maar zo gaat het hier al 4 dagen achter elkaar en de voorspelling is slecht. Terwijl dit het droge hete seizoen moet zijn, dit hebben ze in generaties niet meegemaakt. Klimaatverandering in aktie? In ieder geval is de verwarring bij alle drivers en guides groot: de programma’s moeten omgegooid worden.

Anderhalf uur later dan gepland vetrekken we. Niet op de fiets maar met de auto. De berg is volledig in wolken gehuld, het is te gevaarlijk om af te dalen. We bezoeken een traditioneel dorp. Hartstikke interessant en precies wat Jimmy ons afgelopen dagen ook geleerd heeft over de complexe clan- en stammen samenleving. De bewoners hangen lui onder de afdakken, wij bekijken hun van onder grote bananen bladeren die we gebruiken als paraplu. Opeens is er een hoop gegil als een auto met toeristen met een wiel in de greppel komt vast te zitten. Ongelofelijk hoe snel iedereen helpt om de auto eruit te krijgen. Stokken boomstammen en planken worden ingezet en met succes. Sociale samenleving is toch iets anders dan eerst selfies maken.
Traditie combineren met toerisme levert lekker geld op. En de stam leeft er goed van want achter de hutten staan grote satelliet ontvangers en binnen zien we somes een mooie flatscreen hangen. Houden ze nog meer tijd over om te relaxen...

Relaxen... wij rijden weg en ondanks dat we in de kou en wolken zitten besluiten we te gaan fietsen. Auto langs de kant en de crew maakt de fietsen klaar. Het gaat harder regenen... Ilco wil nog wel, Nicolette zegt geen nee, Mila doet ultiem chagrijnig, dat maakt Ilco boos die vindt dat Nicolette duidelijk moet zijn (ook naar Mila). Nicolette reageert met STEMVERHEFFING, Mila begint ook te schelden, Ilco gaat daar nog even overheen. De crew staat er bij en durft niks te zeggen.
Kortom, ouderwets gezellig met 4Bietjes. Ilco krijgt zijn zin en wij dalen samen met Jimmy af. De sfeer is nog koeler dan de temperatuur. We balen allemaal, zeggen vooral niks en ons klappertanden is het enige dat je hoort. Na een half uur geeft Jimmy op. Hij zit verstijfd van de kou op zijn fiets. Mila reageert direct “dan stop ik er ook mee” Vicci is het er helemaal mee eens.... “Maar pap, als jij alleen wilt dan fiets jij lekker alleen toch”......
Ilco overweegt het heel even - maar de wolken trekken razendsnel omhoog en we staan in de dichte mist. Hij had de rest graag gepest en wel willen gaan dalen, maar het is te gevaarlijk.

Dan maar in de auto waar het humeur van de dames sneller opknapt dan het weer. Er breekt zowaar een glimlach door bij Mila.
Langs de weg lopen de meeste mensen blootvoets. Want als het regent of de wegen vies doe je je schoenen uit...

We rijden hoog in de bergen dus wolken. Langs de weg groeit koffie, kokosnoten, palmfruit, cashewnoten en nog veel exotisch fruit. Geen plantage maar alles in het wild. En de belangrijkste inkomsten voor de dorpjes hier. De armoede is weer overal nu. Zelfs geen stromend water, dus zien we overal mensen met jerrycans het regenwater opvangen omdat geld voor bottled water zelfs ontbreekt, meisjes van nog geen 6 jaar lopen met drie jerrycans langs de weg - 1 op hun hoofd en 2 aan de armen. Volgens Jimmy moeten ze zo wel twee drie kilometer lopen ....echt ongeloofelijk.

We dalen af, hebben lunch in simpel eettentje in Aimere. Dit dorp is het centrum van de Arak stokerij. We gaan langs bij een familie waar ze honderden kleine en grote gerecycelde plastic flessen hervuld met Arak hebben. We zien hoe ze het maken en proeven de diverse soorten oplopend in percentage van 15 tot 50%. Ilco zn favoriete is toch wel 50%.
Onze crew slaat grof in. Een klein flesje (0,5 lt flesje bronwater) kost 1,50 euro en je bent eerder dronken dan het flesje leeg is.
We hopen dat de crew het vanavond niet op een zuipen zet, we moeten morgen nog een dag...

Goh. Wat missen we het mooie weer en de superstar status. We zijn ineens gewone mensen op een regenachtige zondagmiddag.

Prachtig hotel in Ruteng, een oase in een druk stadje. Morgen hopeljk weer fietsweer. Anders gaat Ilco alsnog in de regen fietsen.