16e Fietsdag Mals - Meran 66 km
Blijf op de hoogte en volg Nicolette
02 Augustus 2014 | Italië, Meran
Dag 16 2 augustus
Van Mals
Naar Meran (Merano)
Afstand 66 KM
Vertrek 8:30
Aankomst 12:30
Het weer Begin: Bewolkt, frisjes. Daarna regen en bewolkt
Belangrijk moment gisteren: het koken is gelukt! Relaxed bij de tent gegeten, biertjes en flesje wijn op – na 15x uit eten is dat ook wel weer eens ontspannen. Hopelijk gaat dat de komende (laatste) week nog vaker gebeuren.
Om half 9 rijden we weg uit Mals. Nou ja, rijden – zachtjes afdalen naar Glurns. Glurns is een historisch stadje, nog volledig ommuurd (en niks er buiten). Je krijgt echt het gevoel zo middeleeuwen in te fietsen, over de ophaalbrug, door de poort. Alles binnen de stadsmuren is intact en goed onderhouden, prachtig! Op het pleintje midden in het stadje koffie met gebak – we verwachten ieder moment een ridder, schildknaap of jonkvrouw die hier langs komt lopen.
Na Glurns gaan we verder: langzaam dalen we af. Dit begint echt te lijken op een eBike-etappe: Je moet wel fietsen, maar het gaat wel heel erg makkelijk. Alleen is het behoorlijk fris langs de rivier de Etsch (Italiaans: Adige). En de rivier stroomt woest – door het slechte weer van de afgelopen dagen moet al het water de bergen weer uit en omdat het ook nog eens koud is (We fietsen vlak langs de besneeuwde toppen die echt heel erg dichtbij zijn) is het water azurblauw en ijskoud. Vlak boven het water is de temperatuur vlak boven het vriespunt en af en toe blaast de wind een golf van die kou over het fietspad... brrrrrr. We doen onze vesten aan, dit is zelfs kouder dan de beklimmingen in de wolken van een paar dagen geleden.
Omdat de regio Zuid-Tirol vooral anti-Italie is, is er weinig geld. Daarom zijn veel van de stadjes die we passeren schitterende overblijfselen van de afgelopen eeuwen en is er nooit geinvesteerd in (lelijke) industriewijken of hoogbouw. De stadjes zijn allemaal kronkelige authentieke gemeenschappen met eeuwenoude huisjes. En de afgelopen jaren hebben ze één ding ontdekt dat geld oplevert: Outdoorsport, en zomers vooral Fietsers. Alles, alles, alles is gericht op fietsers. De fietspaden zijn perfect en liggen vrij van de weg, ze gaan dwars door het gebied. Sommigen (waarover wij fietsen) zijn meer dan 100 kilometer lang. Om de 5 kilometer is een fietscafé en we zien meer fiets-speciaal zaken op deze 100 Km dan de afgelopen 1300 KM bij elkaar. Dit is echt heerlijk fietsen en wij zijn niet de enigen die er zo over denken. Het is heel druk, zonder dat dat hinderlijk is. Dit lijkt wel... vakantie fietsen.
Als de temperatuur stijgt gaan de vesten uit en storten we ons in de supersnelle afdalingen – we hebben niet voor niets bijna een week lang geklommen. Nu is het Pay-Back: Daaaallleeeeen!!!!! Terwijl links en rechts de bergen hoog oprijzen en de skiliften steed hoger lijken te gaan, hoeven wij bijna niks te doen om hard te rijden. De remblokjes hebben het zwaarder dan onze benen vandaag. Op topsnelheid dalen we af naar Meran, de provincie hoofdstad. Vlak voor Meran gaan we nog harder omlaag met.... haardspeldbochten alleen voor fietsers. Daar krijgen we echt een kick van, de kinderen gillen het uit, van plezier deze keer. Omdat de rivier hier ook met gevaarlijke watervallen direct naast het pad ligt, is het werkelijk vrieskoud als je door de waterdampen fietst.
Meran is een klassiek, oud Tiroler kuuroord met prachtige oude herenhuizen en statige lanen met hoge bomen. De camping ligt aan de rand van het centrum en doet in alles denken aan de stadscamping van Parijs. Simpel, schoon en binnen 15 min wandelen ben je in het centrum. Dat doen wij dus ook en.... we vallen met onze neus in de boter: Een bierfestival! We proosten met bier en eten brattwurst dus, morgen dalen we verder af naar het ‘echte’ Italie.
Van Mals
Naar Meran (Merano)
Afstand 66 KM
Vertrek 8:30
Aankomst 12:30
Het weer Begin: Bewolkt, frisjes. Daarna regen en bewolkt
Belangrijk moment gisteren: het koken is gelukt! Relaxed bij de tent gegeten, biertjes en flesje wijn op – na 15x uit eten is dat ook wel weer eens ontspannen. Hopelijk gaat dat de komende (laatste) week nog vaker gebeuren.
Om half 9 rijden we weg uit Mals. Nou ja, rijden – zachtjes afdalen naar Glurns. Glurns is een historisch stadje, nog volledig ommuurd (en niks er buiten). Je krijgt echt het gevoel zo middeleeuwen in te fietsen, over de ophaalbrug, door de poort. Alles binnen de stadsmuren is intact en goed onderhouden, prachtig! Op het pleintje midden in het stadje koffie met gebak – we verwachten ieder moment een ridder, schildknaap of jonkvrouw die hier langs komt lopen.
Na Glurns gaan we verder: langzaam dalen we af. Dit begint echt te lijken op een eBike-etappe: Je moet wel fietsen, maar het gaat wel heel erg makkelijk. Alleen is het behoorlijk fris langs de rivier de Etsch (Italiaans: Adige). En de rivier stroomt woest – door het slechte weer van de afgelopen dagen moet al het water de bergen weer uit en omdat het ook nog eens koud is (We fietsen vlak langs de besneeuwde toppen die echt heel erg dichtbij zijn) is het water azurblauw en ijskoud. Vlak boven het water is de temperatuur vlak boven het vriespunt en af en toe blaast de wind een golf van die kou over het fietspad... brrrrrr. We doen onze vesten aan, dit is zelfs kouder dan de beklimmingen in de wolken van een paar dagen geleden.
Omdat de regio Zuid-Tirol vooral anti-Italie is, is er weinig geld. Daarom zijn veel van de stadjes die we passeren schitterende overblijfselen van de afgelopen eeuwen en is er nooit geinvesteerd in (lelijke) industriewijken of hoogbouw. De stadjes zijn allemaal kronkelige authentieke gemeenschappen met eeuwenoude huisjes. En de afgelopen jaren hebben ze één ding ontdekt dat geld oplevert: Outdoorsport, en zomers vooral Fietsers. Alles, alles, alles is gericht op fietsers. De fietspaden zijn perfect en liggen vrij van de weg, ze gaan dwars door het gebied. Sommigen (waarover wij fietsen) zijn meer dan 100 kilometer lang. Om de 5 kilometer is een fietscafé en we zien meer fiets-speciaal zaken op deze 100 Km dan de afgelopen 1300 KM bij elkaar. Dit is echt heerlijk fietsen en wij zijn niet de enigen die er zo over denken. Het is heel druk, zonder dat dat hinderlijk is. Dit lijkt wel... vakantie fietsen.
Als de temperatuur stijgt gaan de vesten uit en storten we ons in de supersnelle afdalingen – we hebben niet voor niets bijna een week lang geklommen. Nu is het Pay-Back: Daaaallleeeeen!!!!! Terwijl links en rechts de bergen hoog oprijzen en de skiliften steed hoger lijken te gaan, hoeven wij bijna niks te doen om hard te rijden. De remblokjes hebben het zwaarder dan onze benen vandaag. Op topsnelheid dalen we af naar Meran, de provincie hoofdstad. Vlak voor Meran gaan we nog harder omlaag met.... haardspeldbochten alleen voor fietsers. Daar krijgen we echt een kick van, de kinderen gillen het uit, van plezier deze keer. Omdat de rivier hier ook met gevaarlijke watervallen direct naast het pad ligt, is het werkelijk vrieskoud als je door de waterdampen fietst.
Meran is een klassiek, oud Tiroler kuuroord met prachtige oude herenhuizen en statige lanen met hoge bomen. De camping ligt aan de rand van het centrum en doet in alles denken aan de stadscamping van Parijs. Simpel, schoon en binnen 15 min wandelen ben je in het centrum. Dat doen wij dus ook en.... we vallen met onze neus in de boter: Een bierfestival! We proosten met bier en eten brattwurst dus, morgen dalen we verder af naar het ‘echte’ Italie.
-
02 Augustus 2014 - 17:02
Jorn:
Lekker he, zo'n ebike gevoel -
02 Augustus 2014 - 22:11
Len:
Heerlijk zeg zo'n dagje relax fietsen! En dan nog als cadeautje een bierfestival, het moet niet gekker worden haha. Nou jullie hebben het verdiend. Helaas zijn dit maar een paar dagen van de 16 die jullie al gehad hebben, maar ja die dagen vergeet je gelukkig gauw.
Maar eh.... verder niemand reageren??? Kan wel zien dat het bijna het einde van jullie vakantie is.
Nou nog 2 daagjes relax fietsen en dan nog ff genieten van Italie!
Knuffel voor jullie en welterusten voor straks (zal wel lukken toch na dat bier)
xxxx -
03 Augustus 2014 - 00:47
Henk:
Net na middernacht openen we de mail van jullie en we zien zoetjesaan bij jullie wat vakantiefietsen leuk en aantrekkelijk maakt. Noord Italië is mooi en tegelijk is er een soort moeilijk te begrijpen bevolking aanwezig. De tweestrijd of liever drie strijd is nog lang niet gestreden met het volksdeel wat Duits dialect spreekt. Ja net al in België gewoon een voor ons onbegrijpelijke tegenstelling, de taalgrens is voor meer emoties daar aanwezig. Als het Italiaans op de verkeersborden komt ben je wel wat kilometers verder nog. Zorg dat je al dalend blijft opletten en ook nu je fietsen in topconditie hebben. De remmen hebben het nu zwaar te verduren en vragen behoedzaam je daalsnelheid onder controle houden. Straks komen de appelboomgaarden in zicht die plaats gemaakt hebben voor de druiven. Er was behoorlijk over productie die voor problemen zorgde. Dus ga gerust verder langs Etsch of Adige zoals de rivier daar genoemd wordt.
Veel succes en hou er goed weer bij.
Groetjes Opa Henk -
03 Augustus 2014 - 09:43
Raymond En Annelies:
Klinkt goed! Dit stukje Italië staat nog op onze "to do list".
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
