16e Fietsdag Mals - Meran 66 km

Dag 16 2 augustus
Van Mals
Naar Meran (Merano)
Afstand 66 KM
Vertrek 8:30
Aankomst 12:30
Het weer Begin: Bewolkt, frisjes. Daarna regen en bewolkt

Belangrijk moment gisteren: het koken is gelukt! Relaxed bij de tent gegeten, biertjes en flesje wijn op – na 15x uit eten is dat ook wel weer eens ontspannen. Hopelijk gaat dat de komende (laatste) week nog vaker gebeuren.
Om half 9 rijden we weg uit Mals. Nou ja, rijden – zachtjes afdalen naar Glurns. Glurns is een historisch stadje, nog volledig ommuurd (en niks er buiten). Je krijgt echt het gevoel zo middeleeuwen in te fietsen, over de ophaalbrug, door de poort. Alles binnen de stadsmuren is intact en goed onderhouden, prachtig! Op het pleintje midden in het stadje koffie met gebak – we verwachten ieder moment een ridder, schildknaap of jonkvrouw die hier langs komt lopen.
Na Glurns gaan we verder: langzaam dalen we af. Dit begint echt te lijken op een eBike-etappe: Je moet wel fietsen, maar het gaat wel heel erg makkelijk. Alleen is het behoorlijk fris langs de rivier de Etsch (Italiaans: Adige). En de rivier stroomt woest – door het slechte weer van de afgelopen dagen moet al het water de bergen weer uit en omdat het ook nog eens koud is (We fietsen vlak langs de besneeuwde toppen die echt heel erg dichtbij zijn) is het water azurblauw en ijskoud. Vlak boven het water is de temperatuur vlak boven het vriespunt en af en toe blaast de wind een golf van die kou over het fietspad... brrrrrr. We doen onze vesten aan, dit is zelfs kouder dan de beklimmingen in de wolken van een paar dagen geleden.
Omdat de regio Zuid-Tirol vooral anti-Italie is, is er weinig geld. Daarom zijn veel van de stadjes die we passeren schitterende overblijfselen van de afgelopen eeuwen en is er nooit geinvesteerd in (lelijke) industriewijken of hoogbouw. De stadjes zijn allemaal kronkelige authentieke gemeenschappen met eeuwenoude huisjes. En de afgelopen jaren hebben ze één ding ontdekt dat geld oplevert: Outdoorsport, en zomers vooral Fietsers. Alles, alles, alles is gericht op fietsers. De fietspaden zijn perfect en liggen vrij van de weg, ze gaan dwars door het gebied. Sommigen (waarover wij fietsen) zijn meer dan 100 kilometer lang. Om de 5 kilometer is een fietscafé en we zien meer fiets-speciaal zaken op deze 100 Km dan de afgelopen 1300 KM bij elkaar. Dit is echt heerlijk fietsen en wij zijn niet de enigen die er zo over denken. Het is heel druk, zonder dat dat hinderlijk is. Dit lijkt wel... vakantie fietsen.
Als de temperatuur stijgt gaan de vesten uit en storten we ons in de supersnelle afdalingen – we hebben niet voor niets bijna een week lang geklommen. Nu is het Pay-Back: Daaaallleeeeen!!!!! Terwijl links en rechts de bergen hoog oprijzen en de skiliften steed hoger lijken te gaan, hoeven wij bijna niks te doen om hard te rijden. De remblokjes hebben het zwaarder dan onze benen vandaag. Op topsnelheid dalen we af naar Meran, de provincie hoofdstad. Vlak voor Meran gaan we nog harder omlaag met.... haardspeldbochten alleen voor fietsers. Daar krijgen we echt een kick van, de kinderen gillen het uit, van plezier deze keer. Omdat de rivier hier ook met gevaarlijke watervallen direct naast het pad ligt, is het werkelijk vrieskoud als je door de waterdampen fietst.
Meran is een klassiek, oud Tiroler kuuroord met prachtige oude herenhuizen en statige lanen met hoge bomen. De camping ligt aan de rand van het centrum en doet in alles denken aan de stadscamping van Parijs. Simpel, schoon en binnen 15 min wandelen ben je in het centrum. Dat doen wij dus ook en.... we vallen met onze neus in de boter: Een bierfestival! We proosten met bier en eten brattwurst dus, morgen dalen we verder af naar het ‘echte’ Italie.