Dag 3 Apeldoorn - Enschede

Dag 3 5 juli 2020
Van Apeldoorn
Naar Enschede
Afstand 77 KM
Vertrek 8:00
Aankomst 14:00
Totaal tot nu toe 246
Het Weer Miezer, regen, nog meer regen, dan weer droog, dan weer buien. Zon einde dag

Gisteravond regende het, dus bleven we in het restaurant hangen. Ondanks de leuke sfeer – bruine kroeg – was de keuken niet meer dan snackbar plus, met gefrituurde schnitzels en nog veel meer middelmatige creaties. Dan maar extra patat, dan kan niet mislukken (guess what: koud….) – maar goed, dat hoort er allemaal bij – het basic life van een fietsvakantie. Omdat het nog steeds regent moeten we in de tent gaan liggen, waar we voor 9 uur allebei in coma liggen (dat zal ook te maken hebben met de zware biertjes).
De nacht was heftig: Storm, regen, wind-vlagen, piepende en krakende bomen… het gaat lekker tekeer. Alleen om 3 komt het oog van de storm voorbij, dus durven we in het pikkedonker de tent uit om even te plassen. Snel weer terug, want het gaat weer los. We hadden onze handdoeken en fietskleding te drogen gehangen over de fiets, maar die zijn dankzij dit weer beter uitgespoeld. En om droog te worden konden we beter gaan douchen dan onze zeiknatte en loodzware handdoeken gebruiken. Heeft U nu uw lolletje gehad?
Vroeg slapen betekent vroeg weg – ook al omdat het bakkertje op de camping pas om half negen opengaat. Dus vertrekken we in alle vroegte en worden we door de wind voortgeblazen naar het oosten. We hebben wel knorrende magen, al 2 dagen geen koolhydraten gegeten. Hopelijk is er in Zutphen (15KM) iets open.
Een prachtige route vol slingerende wegen over de heuvels, door de bossen leidt ons over de Veluwe naar de IJssel, over de brug, zo Zutphen in. Het is nog geen negen uur, iedereen slaapt nog, inclusief de bakkers en de eettentjes. Het slechte nieuws is dat het bijna 20KM naar Lochem is, het goede nieuws dat het droog is. Dan maar een dropje en hopen op de Lochemse Horeca.
We worden gepasseerd door 2 groepen wielrenners – pak m beet 15 in totaal. Over de gehele dag zullen we er nog 10 zien. En dat, heren en dames wielrenners – zegt heel veel over jullie mindset. De wegen zijn hier formidabel, de omstandigheden top. Maar vandaag waait het hard en het regent af en toe – en waar zijn jullie dan? In de Randstad worden we door julie de greppel ingereden, hier zitten jullie binnen, want wind en regen is niks voor echte fietsers. We missen jullie op de weg, op gouden fietsen en je peperdure outfits, en velen van jullie halen slechts beperkte snelheden door jullie extra kilo’s. Geeft niks, maar fietsen in weer en wind is altijd nog 10x zo leuk als niks doen! En wij missen ook de lol die wij, Ilco en Nicolette, met z’n tweeen hebben over de aardappels van jullie groep als we ze tegenkomen, diegenen die eigenlijk beter een ebike kunnen nemen.
Lochem is leuk! En wat het afmaakt is Gelati e Panini, naast de kerk, die al om 10 uur open is. Super koffie, heerlijke broodjes en lekkere proeverijen – we blijven er een uur hangen om te smullen. Echt een aanrader voor iedereen – jammer dat er geen echte wielrenners op de Veluwe zijn, want die zouden hier zeker een heel stuk voor omrijden!
Na Lochem rijden we eerst zuidelijk, waardoor we wind tegen hebben. Dubbel genieten van onze koffie en ontbijtjes. Wat het helemaal afmaakt is de miezerige nevel – net geen regen maar genoeg om nat te worden. Maar: het blijft een prachtig landschap, leuke dorpjes en lekker slingerende wegen – perfect om te fietsen. En als je niet van fietsen houdt, misschien dan wel van paarden? Want daar hebben we er vandaag ook duizenden van gezien. Echt o-v-e-r-a-l staan paarden – en wat kan je daar dan mee? Kleinde paarden, hoge paarden, dikke paarden, oude paarden – allemaal paarden. Allemaal huisdieren, maar wat kan je er nog meer mee dan in de wei zetten en er naar kijken?
Al puzzelend en filosoferend, niet gehinderd door wielrenners want die zijn er niet, rijden we Haaksbergen in, hometown van Edwin Evers. Bij de kerk zit zijn stamkroeg, Grand Cafe Centraal. Broodje Warm Vlees schijn zijn favoriet te zijn, dus doe ons dat ook maar dan. Edwin zelf is er niet, die ligt waarschijnlijk nog op bed met een kater. Maar een leuke tent is het zeker. “ Edwin, Ilco en Nicolette doe je de groeten – tot binnenkort!”
Van Haaksbergen is het door miezer-drup-regen-drup-hoosbuien naar Enschede. Uit ervaring kunnen we zeggen: Er zijn mooiere plaatsen dan Enschede. Maar goed, dat zelfde geldt voor onze eigen hometown ook, het gaat om de sfeer. En Tukkers schijnen gezellige mensen te zijn, dus we gaan nog wat meemaken. …. Er is waarschijnlijk wat fout gegaan met het DNA van de camping-receptie…. 2 mannen, 40 en 60 zo te zien, hangend in receptie stoelen, de een nog luier dan de ander, niet spraakzaam, zuchtend – een halfdood varken straalt meer uit dan deze 2 jojo’s. Dodelijk vermoeid geeft hij ons 2 pasjes voor het sanitair, hij beweegt zijn wenkbrouw om aan te geven waar het trekkers-veld is voor onze tentjes en valt dan – waarschijnlijk uitgeput – terug in zijn stoel.
Nou ja we zijn hier alleen om te slapen…. En als we aan de biertjes zitten ontmoeten we het goede deel van de Stam van de Tukkers : werd het toch nog gezellig!