Dag 11: Komodo Islands

Woensdag 8 augustus
Waar: Komodo Islands
Weer: Perfect!

Geen bier voor Ilco gisteravond.

Vannacht op bovendekje onder een afdakje geslapen. Dat was minder romantisch dan t klinkt. Best fris, met wind die het dekentje van je afblaast. K k koud daar.
Ons bootje heeft ook een douchekop recht boven de toiletpot hangen, die weer bijna open in het minikeukentje staat. Water uit de douche komt rechtsreeks uit zee, vlak naast de plek waar de toiletpot direct op geloosd wordt. Dan maar drie dagen niet douchen.

Deze ochtend staan we voor zes uur op. Overal om ons heen lopen apen, op zoek naar wat lekkers. De springen brutaal op de boot en pakken wat ze kunnen krijgen, dus belangrijk om alles goed op te bergen, inclusief telefoons en camera’s.
Om half zeven lopen we door de poort het eiland op. Beetje Jurrasic Park gevoel, zeker als de eerst komodo’s daar al meteen opduiken. Vol verwachting klopt ons hart... 5 minuten later een broedend vrouwtje. Ook te gek. Onze gids loodst ons door het dorre oerwoud. We zien herten, buffels, wilde varkens - allemaal voer voor komodo’s. Grappige kiwi’s en gillende apen om ons heen. Maar geen komodo’s meer.

Maar wel: koud bier dus we slaan in ... voor vanavond. Als we willen vertrekken prutteltnde motor. Kapitein Ismael geeft er een paar klappen op, daarna lijkt het weer te werken.
Onze reisagent Emile text ons: ‘Lombok gaat m niet worden , negatief reisadvies dus als er iets gebeurd zijn we niet verzekerd’. Op zoek naar alternatieven dus, terwijl we beperkt mobiel bereik hebben. Wordt weer een avontuur.

Als we naar Padar varen zien we weer enorme schildpadden. De zee is ruig met meters hoge golven en stevige stroming. Het bootje wordt alle kanten op gesmeten. Overboord is einde verhaal in dit gebied. Wel weer supermooie omstandigheden. Padar is een puist van zo’n 200 meter die we beklimmen. Kaal, geen schaduw, dus zweten en hard werken. De grote zwart-witte Komodo adelaars circelen boven de rotsen. Maar bovenop beloond met een waanzinnig uitzicht over alle ongerepte, smetteloze baaien. Wat is het hier ont-zet-tend mooi!

Terug bij de boot zijn Ismael en Moni hard aan de motor aan het klussen. Hoop gesleutel, gehamer en Indonesiach vloeken. Weer een paar klappen met de hamer, en pruttel-pruttel....we varen weer. Over ruige open zee gaan we door naar Komodo, het hoofdeiland van deze eilanden groep. De Komodo’s hoeven we niet meer te zien, maar lekker snorkelen over het koraal hebben we wel zin in. Onze tijdlijke italiaanse vrienden van een andere boot volgen ons. Maar.. de zee is heftig en ze houdt haar lunch niet echt binnen.
Het wordt bijna gewoonte, al die smetteloze verlaten strandjes. Hagelwit, maar ook roze varianten - we zien er tientallen.

Bij een van de roze strandjes Pink-beach genaamd leggen we aan. Weer mooi koraal, weer zoveel vis.... sprookjes bestaan dus.
Ondertussen krijgen we bericht dat Lombok NoGo area is. Bali is het toevluchtsoord voor duizenden toeristen. Onze nederlandse en indonesische reisagenten appen continu met voorstellen. Gaat vast iets heel moois uitkomen.

Een bootje met bier vaart langs .. een ondernemer! Dat zie je niet vaak. We drinken bier met de Italianen en ook met de crew. De laatste Bintang bewaren we voor vanavond.

Dit was een heftige ochtend en een luier-middag. Heerlijke combi. Morgen terug naar Labuan Bajo.
Ondertussen is onze crew al de hele middag aan het klussen. Alle andere boten zijn al vertrokken, maar nu ljkt het er op dat de motor overleden is. De golven worden heftiger en we liggen open water.... kan dus nog een spannend nachtje worden.