5e Fietsdag Lipperode - Warburg

Datum 14 juli
Dag 5
Van Lipperode
Naar Warburg
Afstand 100 KM
Vertrek 8:30
Aankst 15.30
Weer 21 graden, wind mee, bewolkt
Bonus Vanaf 35KM tot 100KM geen bakker of cafe te bekennen. Hele dag geleefd op 2 stukjes taart

Gisteren voelde de 'snackbar' aan als een Spaanse strandtent. Allemaal sporters om ons heen, lekker beetje knagen ....

heerlijk. Jammer dat het om half 8 al fris werd, anders hadden we aan de sangria gegaan. Dan maar naar de tent, in de tent

liggen met boekje. We laten het wasgoed aan de lijn hangen, beetje druppels kunnen geen kwaad. Om 8 uur begint het te

sputteren, dus ook het tentje dicht.... en daarna de oogjes dicht. Het is koud en nat, maar de slaapzakken zijn lekker

warm.
Opeens zijn Ilco en Nicolette klaarwakker. Telefoon geeft aan 23:41.... en het regent kei- en keihard. Donderrrrrrr en

Noodweer ... het water golft onder de tent door. Nicolette en Ilco kijken elkaar aan en denken hetzelfde: De fietskleding

aan de lijn is morgen zeiknat.
's Morgens opgestaan en de lucht is strakblauw, maar het is k-k-k-koud. Inpakken van natte tenten en nat wasgoed ...

helaas is alles dan ook nog eens 3x zo zwaar. En vandaag hebben we 100 KM voor de boeg, dus dat kan een zware dag worden.

Dag boerderij, dag speel-konijntjes: We gaan weer op pad.
Het is (weer) een schitterende weg. Autovrij, richting een opkomende zon, graan- en maaisvelden, dikke koeien: Heel

idyllisch. Zo idyllisch dat Mila al kletsend naast Ilco gaat fietsen (ja, Puber-meid naar Fiets-vader) en tot 3x toe zegt:

"het is weer een SUPER-Leuke vakantie...." Toch maar weer plannen voor volgend jaar maken? Vicci kletst de hele tijd door,

die kan zich geen andere vakantie dan een meerweekse fietstocht voorstellen.
Delbruck is een heerlijk stadje met een pleintje en 3 ontbijt-bakkers tegenover elkaar. We zijn duidelijk aangekomen in

gemutliches Deutschland. Iedereen relaxed, geniet van het moment. Wij nemen heerlijke broodjes en een top-koffie (de

meiden ook). Kunnen we er lekker tegenaan. Gelukkig kunnen we de weg eerst niet vinden, Garmin en Boekje spreken elkaar

tegen, Nicolette en Ilco ook. Het is weer even gezellig. Toch vinden we snel de juiste route, en die brengt ons naar een

Kasteelstadje (Schloss Neuhaus) waar het erg gezellig er uit ziet. Het stadje zit vast aan Paderborn, waar we op een

prachtig plein de mooiste kroeg uit zoeken. Selbstgemachter Torte!! He-Le-Maal topTorte. Daar kunnen we een stukje op

fietsen! Naast ons zitten 2 gepensioneerde Nederlandse fietsers die stiekem bekennen dit jaar voor het eerst met een eBike

te gaan. Ze zijn op weg naar dezelfde camping als wij, maar doen het een stuk rustiger aan. Ze gaan weg, wij genieten nog

even na van onze taart, hebben volop aanspraak en vertrekken ruim een half uur later.
Paderborn uit is even zoeken - de gebruikelijke snelwegen en industriewijken, maar met maar een paar ruzietjes vinden we

het pad. En tot onze stomme verbazing halen we de eBikers hier al in. Die hebben nog een lange weg voor de boeg...
De route is fantastisch: het glooit, net als de Ardennen, het weer is OK (zelfs een beetje warm) en we hebben een paar

mooie klimmetjes voor de boeg. Een ding hebben we geen rekening gehouden: De komende 65 kilometer is er geen enkele

eetgelegenheid. Bij iedere molshoop hopen we weer een bakker of supermarkt te zien: helaas.... Langzaam zien we allemaal

sterretjes. Ilco hoopt wel zo in 1 dag zijn buikje er af te fietsen, Mila denkt op deze manier deze vakantie al haar

streefgewicht te halen. De omgeving is prachtig, we zien de eerste ski-shop (450m hoogte) en niemand klaagt. Alleen als

alle dames moeten plassen roept Mila "Stelletje Zeik-Wijven" wat natuurlijk klopt.
Op 10 kilometer voor het einde hebben we weer een klim - en vragen ons af waar we heen moeten. We stoppen en een

vrachtwagen stopt achter ons. Nicolette begint al te schelden "Weer zo'n chauffeur die dezelfde kant op moet als wij" maar

nee: De chauffeur stapt uit en vraag waar we heen moeten. Hij wijst ons de weg! Wat een topper! Natuurlijk is Garmin het

niet met hem eens maar zonder problemen klimmen en dalen we naar Warburg - een prachtige stad, maar de camping ligt er

iets buiten.
De camping is erg grappig. Een struise oma die zegt "Keine Hektiek" en haar huis heeft omgebouwd tot Camping-Haus:

Bloemetjesgordijnen, eiken, tafeltjes met kleedjes. Ze wil ook graag voor ons koken (aardappeltjes koken, groenten, stukje

vlees). Buiten regent het net optijd onze tent opgezet en gedouched, wij zijn moe na 100 kilometer fietsen.... we eten vanavond bij Oma. En terwijl wij aan het biertje zitten zien we de eBikers binnenkomen. Die gaan morgen zeker niet doen wat wij van plan zijn - ongeveer 110 kilometer. Maar: We zijn wel definitief in landelijk Duitsland aangekomen. Prachtige omgeving. lieve mensen en de tijd heeft hier al een tijdje stilgestaan. Nu even onszelf laten verwennen door om