6e Fietsdag Montech - Toulouse

Maandag 29 juli 2013
Van Montech
Naar Toulouse
KM 43
Start 8:30
Aankomst 11:30
Het weer Bewolkt en regen
’s middags goed weer

Vannacht heeft het lang en hard geregend. De kurkdroge grond van de camping is veranderd in een vette laag klei, de tenten zijn nat en het wasgoed doorweekt. Rond 7 uur wordt het droog en beginnen we met opbreken. Alles is nat en viezig, lekker hoor. En in de verte komt er al weer een hele donkere lucht aan. Doorwerken dus... terwijl Ilco en Nicolette in hoog tempo alles opbreken begint het te miezeren en daarna te regenen. We schuilen onder het afdak van de wasgelegenheid en rond half negen fietsen we weg – van de drup in de regen, want het begint nu te hozen. Gelukkig is het dorp dichtbij en is er een cafe open: We kunnen eindelijk een keer goede koffie drinken, en de meiden nemen warme choco – het is tenslotte een hittegolf. Bij de bakker halen we nog een paar lekkere broodjes en laat het maar even regenen, wij zitten lekker binnen.
Om half 10 is het zo goed als droog en gaan we op weg. Vicci doet haar vest aan – daar krijgt ze later spijt van want het wel bewolkt en nat, koud is het zeker niet. Mila moppert dat zij haar vest ook aan wil, maar dat houdt na 5 minuten op. We hebben een lekker tempo maar Vicci begint nu te merken wat uitrusten betekent of liever: niet uitrusten. Gisteren beweerde ze na 10 minuten al weer fit te zijn en is ze het zwembad ingedoken – vandaag krijgt ze na 15 minuten fietsen al last van haar benen en begint ze te klagen en te hyperen. Maar ja...... klagen is voor MIETJES, dus zet ze door. Bovendien weten de meiden dat ieder uur niet klagen een Bonuspunt oplevert, en 5 bonuspunten is een traktatie. Dan denk je wel 10x na voordat je begint te zeuren.
Ilco duwt Vicci een half uurtje, daarna doet toch maar ze haar vest uit. Wat een verschil: Ze praat ineens honderduit en geeft het tempo aan. We rijden ruim boven de 20KM per uur en Vicci rijdt op kop! Ze belooft wel vanmiddag echt uit te rusten.
Langzaam wordt het landschap net als thuis: Industrie aan de ene hand, landschap en rivier aan de andere. We passeren de ene fabriek na de andere: Benieuwd wat voor camping we bij Toulouse aantreffen. Zonder tussenstop rijden we door tot aan de grens van Toulouse, meer dan 40 kilometer aan een stuk. Klasse gedaan van de meiden! Dan is het rechtsaf, weg van het Canal en hup!... de industriewijk in. Links een autosloper, rechts een heel groot, heel vies, heel onbetrouwbaar zigeunerkamp, nog wat lelijke gebouwen en dan – een gevangenis??? O Nee, het is de camping. Grote hekken er omheen (waarschijnlijk om die zigeuners buiten te houden). De volgende camping is zeker 40 kilometer verder dus we hebben geen keus – het wordt Kamp Toulouse.
Binnen de hekken valt het eigenlijk wel mee. Een rare combinatie van seizoenswerkers uit veel verschillende landen in aftandse caravans, gescheiden mannen in mobihomes, vaste stacaravans en doortrekkers met campers, caravans en tenten zoals wijzelf. Het sanitair is brandschoon, de medewerkers vriendelijk – als je de omgeving wegdenkt is het een typische stadscamping. Mooie plek om een nacht te zijn, morgen trekken we door naar het zuiden. Daar verwachten we typisch Zuid-Europese sfeer en dorpjes te treffen. Nu maar een dagje Toulouse, kunnen we meteen op zoek naar een fietsenmaker.
Toulouse is groot. We fietsen – lekker zonder bepakking – langs het Canal, langs de industrie. Grote steden zijn allemaal hetzelfde – de buitenwijken zijn verpauperd, we slalommen door zwervers-dorpen, her en der wat hoeren – allemaal hetzelfde als Rotterdam of Amsterdam. Alleen zijn de toegangswegen hier nog slechter en de weg die we volgen is waarschijnlijk net zo oud als het Canal, ongeveer 300 jaar. Hobbel-de-Bobbel dus... We eindigen bij een steile trap .... hmmm, deze moeten we morgen dus niet nemen. Fietsen opgetild - staan we midden in het centrum van Toulouse! Prachtige stad, met tienduizenden studenten en best wel veel toeristen. En..... Fietsers zijn hier koning! De paden voor fietsers zijn zelfs breder of toegankelijker dan voor auto’s. Helemaal super. We parkeren de fietsen, eten bij een bistro wat en slenteren door de stad, op zoek naar een fietsenzaak. Na een uurtje besluiten we BING maar om raad te vragen – top! Er zit een fietsenzaak op 500 meter afstand. Snel de fietsen halen en dan er naar toe.
SHIT!!!! Gisteren Ilco een lekke band, nu Nicolette. Dan maar 500 meter lopen... Blijkt de fietsenzaak op maandag dicht. Nu is het echt balen!?!. Net als we weg willen lopen komt er een mannetje met een hoed, een gitaar en een fiets zonder voorwiel uit de winkel. Hij is de eigenaar Nicolette probeert nog of bij de band wilt repareren en daar twijfelde hij echt over totdat hij Ilco zag. Tja met een man erbij wildel hij ons niet helpen, maar verwijst ons naar de Decathlon ongeveer 1KM verderop. Wij sjouwen onze fietsen door de stad en komen bij een JOEKEL van een sportzaak. Binnen is een werkplaats waar een jonge vrouw met giga-passie voor fietsen ons helpt (nieuwe band, trapper rechtzetten, derailleur Vicci) voor het wereldschokkende bedrag van 9 euro.... WAUW, wij zijn vanaf nu Decathlon fans.
Op de terugweg door diezelfde ongure buitenwijken wat te eten gehaald. Morgen gaan we definitief de steden achter ons laten, en heel langzaam zal de weg omlaag gaan naar het Franse zuiden.