Dag 1 Vlaardingen - Hilversum
Blijf op de hoogte en volg Nicolette
03 Juli 2020 | Nederland, Hilversum
Dag 1
Van Vlaardingen
Naar Hilversum
Afstand 89 Km
Vertrek 9:45
Aankomst 15:15
Het Weer Wolkje zonnetje paar druppels maar hele dag wind mee
Als 4Bietjes zich delen zijn het 2x2Bietjes. Kleine Bietjes worden groot en blijven liever thuis dan met de oude Bietjes een rondje Nederland te fietsen. En dus zijn Mila en Vicci al een aantal dagen met de dag gespannener – 10 dagen in het Grote Bietjes Huis met z’n tweetjes, als dat maar goed gaat. De Cave is gevuld, de meiden hebben het het afgelopen jaar allebei een keer verz**kt dus Ilco en Nicolette zijn vol vertrouwen. En anders zijn er nog de talloze ooms en tantes uit de vriendenclub die iedere dag even komen kijken of het goed gaat met de 2Bietjes.
Nicolette en Ilco hebben hard toegewerkt naar 3 juli. We zijn er echt aan toe….. Dus is vorig weekend alles gepakt en getest, maar werd in de loop van de dag de zin om het af te maken nihil. Dus kwam het gisteravond neer op stuurtasjes passen (pasten niet, beugels verzetten) Garmin houders pasten daardoor niet meer – allemaal klusjes voor Ilco die er stront-chagrijnig van werd. Lekkere vooravond van de vakantie. En dan moeten de tassen nog gepast worden, en wat ander test werk.
3 juli half vijf gaat Ilco aan de slag. Hij wil per-se zijn werk helemaal af hebben. Dus als Nicolette rond half acht de keuken in komt is er nog niets gebeurd aan vakantie-voorbereiding. Eindelijk gaan ze aan de slag, het is over achten en ze wilden rond 9 uur weg. Het verloopt wat dramatisch: de fietstassen passen niet, de clips moeten verzet worden, de banden moeten echt opgepompt worden … het lijkt wel echt werken. Bovendien dachten Nic en Il dat ze geen voortassen nodig hadden maar het wordt allemaal wel heel krap. Met duwen en trekken en veel vloeken gaan alle tassen dicht – en het is nu kwart over negen.
Ondertussen hippen Mila en Vicci zenuwachtig door het huis “ gaan-jullie-nou?- gaan-jullie-nou?- gaan-jullie-nou?-??” Ilco staat te zweten omdat de banden met zoveel gewicht echt opgepompt moeten worden. Vicci biedt – geheel tegen haar gewoonte – aan om te helpen en terwijl zij de fiets vasthoudt pakt Ilco de zware top-tas op – KRAK!!!!AUAUAUAUA---- en het schiet in Ilco z’n rug. Hij heeft veel pijn, Nicolette spuit de hele rug vol met Perskindol maar dit is een blessure waar hij een paar dagen last van zal houden …. Waarom zijn we niet gewoon met z’n vieren naar Centerparks gegaan??
Eindelijk, eindelijk eindelijk – kwart voor 10 rijden ze weg.
Tja: en dan kunnen we kort zijn. Fantastische omstandigheden met de wind vol in de rug. Het lijkt wel of we aan het eBiken zijn. Omdat we de routes buiten grote steden om hebben laten lopen rijden we na zo’n 10 kilometer al op wegen waar we nooit eerder geweest zijn. En heel erg vaak langs die wegen woont het financiele neusje van de zalm. We trekken ons niet al te veel aan van de wannebe-kakkers van Hilligersberg en Berschenhoek (losers met polootjes en kraagjes omhoog) maar daarna is het stille rijkdom in overvloed. Vanaf Waddinxveen, Boskoop, Zwammerdam rijden zo het Groene Hart in: Zonnetje, wolkje, gemiddeld ver boven de 20 en pareltjes van dorpjes en huizen. Na Zwammerdam wordt t nog mooier, we merken dat we het Gooi naderen. De huizen worden nog mooier, de hekken nog hoger, de auto’s nog duurder – maar (eerlijk is eerlijk) heerlijk relaxte sfeer.
We lunchen in Breukelen wat een dorp van niks is kwa omvang, maar in waarschijnlijk de hoogste restaurant dichtheid van Nederland heeft. En veel BN’ers en pseudo BN’ers die er zitten te lunchen. In no time hebben we contact met Rene Froger, die samen met John de Mol en Prins Bernhard een biertje zit te drinken. Ze kennen al onze verhalen en John wil er graag een televisie serie van maken.
Dat laatste is natuurlijk niet waar, maar het had zo kunnen gebeuren. Na de lunch is het tussen de Loosdrechtse Plassen door naar Hilversum. De camping is een groot contrast met de miljonair-miles die we net achter onze rug hebben. Hij bevindt zich aan de rand van het vliegveld waar tientallen kleine vliegtuigjes af en aan komen. Ze komen een meter of 20 over onze tentjes heen. Gelukkig zijn nachtvluchten hier verboden.
Onze tentjes staan, Ilco heeft pijn in zn knie en zn rug en we zijn allebei toe aan serieuze bieren. En terwijl we op die heerlijke volkse camping zitten gaat de telefoon – John de Mol….. Ilco zucht en drukt me weg, eerst even genieten.
Van Vlaardingen
Naar Hilversum
Afstand 89 Km
Vertrek 9:45
Aankomst 15:15
Het Weer Wolkje zonnetje paar druppels maar hele dag wind mee
Als 4Bietjes zich delen zijn het 2x2Bietjes. Kleine Bietjes worden groot en blijven liever thuis dan met de oude Bietjes een rondje Nederland te fietsen. En dus zijn Mila en Vicci al een aantal dagen met de dag gespannener – 10 dagen in het Grote Bietjes Huis met z’n tweetjes, als dat maar goed gaat. De Cave is gevuld, de meiden hebben het het afgelopen jaar allebei een keer verz**kt dus Ilco en Nicolette zijn vol vertrouwen. En anders zijn er nog de talloze ooms en tantes uit de vriendenclub die iedere dag even komen kijken of het goed gaat met de 2Bietjes.
Nicolette en Ilco hebben hard toegewerkt naar 3 juli. We zijn er echt aan toe….. Dus is vorig weekend alles gepakt en getest, maar werd in de loop van de dag de zin om het af te maken nihil. Dus kwam het gisteravond neer op stuurtasjes passen (pasten niet, beugels verzetten) Garmin houders pasten daardoor niet meer – allemaal klusjes voor Ilco die er stront-chagrijnig van werd. Lekkere vooravond van de vakantie. En dan moeten de tassen nog gepast worden, en wat ander test werk.
3 juli half vijf gaat Ilco aan de slag. Hij wil per-se zijn werk helemaal af hebben. Dus als Nicolette rond half acht de keuken in komt is er nog niets gebeurd aan vakantie-voorbereiding. Eindelijk gaan ze aan de slag, het is over achten en ze wilden rond 9 uur weg. Het verloopt wat dramatisch: de fietstassen passen niet, de clips moeten verzet worden, de banden moeten echt opgepompt worden … het lijkt wel echt werken. Bovendien dachten Nic en Il dat ze geen voortassen nodig hadden maar het wordt allemaal wel heel krap. Met duwen en trekken en veel vloeken gaan alle tassen dicht – en het is nu kwart over negen.
Ondertussen hippen Mila en Vicci zenuwachtig door het huis “ gaan-jullie-nou?- gaan-jullie-nou?- gaan-jullie-nou?-??” Ilco staat te zweten omdat de banden met zoveel gewicht echt opgepompt moeten worden. Vicci biedt – geheel tegen haar gewoonte – aan om te helpen en terwijl zij de fiets vasthoudt pakt Ilco de zware top-tas op – KRAK!!!!AUAUAUAUA---- en het schiet in Ilco z’n rug. Hij heeft veel pijn, Nicolette spuit de hele rug vol met Perskindol maar dit is een blessure waar hij een paar dagen last van zal houden …. Waarom zijn we niet gewoon met z’n vieren naar Centerparks gegaan??
Eindelijk, eindelijk eindelijk – kwart voor 10 rijden ze weg.
Tja: en dan kunnen we kort zijn. Fantastische omstandigheden met de wind vol in de rug. Het lijkt wel of we aan het eBiken zijn. Omdat we de routes buiten grote steden om hebben laten lopen rijden we na zo’n 10 kilometer al op wegen waar we nooit eerder geweest zijn. En heel erg vaak langs die wegen woont het financiele neusje van de zalm. We trekken ons niet al te veel aan van de wannebe-kakkers van Hilligersberg en Berschenhoek (losers met polootjes en kraagjes omhoog) maar daarna is het stille rijkdom in overvloed. Vanaf Waddinxveen, Boskoop, Zwammerdam rijden zo het Groene Hart in: Zonnetje, wolkje, gemiddeld ver boven de 20 en pareltjes van dorpjes en huizen. Na Zwammerdam wordt t nog mooier, we merken dat we het Gooi naderen. De huizen worden nog mooier, de hekken nog hoger, de auto’s nog duurder – maar (eerlijk is eerlijk) heerlijk relaxte sfeer.
We lunchen in Breukelen wat een dorp van niks is kwa omvang, maar in waarschijnlijk de hoogste restaurant dichtheid van Nederland heeft. En veel BN’ers en pseudo BN’ers die er zitten te lunchen. In no time hebben we contact met Rene Froger, die samen met John de Mol en Prins Bernhard een biertje zit te drinken. Ze kennen al onze verhalen en John wil er graag een televisie serie van maken.
Dat laatste is natuurlijk niet waar, maar het had zo kunnen gebeuren. Na de lunch is het tussen de Loosdrechtse Plassen door naar Hilversum. De camping is een groot contrast met de miljonair-miles die we net achter onze rug hebben. Hij bevindt zich aan de rand van het vliegveld waar tientallen kleine vliegtuigjes af en aan komen. Ze komen een meter of 20 over onze tentjes heen. Gelukkig zijn nachtvluchten hier verboden.
Onze tentjes staan, Ilco heeft pijn in zn knie en zn rug en we zijn allebei toe aan serieuze bieren. En terwijl we op die heerlijke volkse camping zitten gaat de telefoon – John de Mol….. Ilco zucht en drukt me weg, eerst even genieten.
-
03 Juli 2020 - 17:49
Elles:
Alleen het eerste verhaal is al reality-soap waardig -
03 Juli 2020 - 18:12
Len:
Geweldig wat een verhaal alweer. Gelukkig redelijk weer en windje mee. Geniet lekker van je drankje en morgen er weer tegenaan. De komende week redelijk weer, dus geniet ervan. Ik zie nog wel wanneer jullie op de TV zijn -
03 Juli 2020 - 18:57
Jorn:
Mooi begin -
03 Juli 2020 - 22:04
Michael Molendijk:
Ha die Ilco - Zomertijd betekent fietsen en dan is het altijd leuk om te lezen wat de (4/2)Bietjes nu weer aan doen zijn. We hebben elkaar alweer een tijd niet gesproken dus daar moet ik na je vakantie ook weer eens wat aan doen! Ja lunch in Breukelen, dat deed me weer denken aan me studietijd op Nijenrode, en die kakkers zaten bij mij ook op school in Rotterdam (Erasmiaans) dus het was heerlijk om virtueel met je mee te fietsen, en die pijn in je rug die voel ik dan ook meteen. Ik wens jullie een fantastische tijd en hopelijk tot horens!
Michael Molendijk -
03 Juli 2020 - 23:41
Aad:
Dat klinkt weer op zijn bie”s
Veel plezier -
04 Juli 2020 - 12:44
Joke Borst:
Heerlijk om weer van jullie verhalen te mogen gaan genieten!
Fijne vakantie en meiden jullie gaan zeker ook genieten!
Goetjes,
Joke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
