3e Fietsdag Blitterswijck - Julich
Blijf op de hoogte en volg Nicolette
20 Juli 2014 | Duitsland, Jülich
Dag 3 20 juli
Van Blitterswijck
Naar Julich (Duitsland)
Afstand 100 KM
Vertrek 8:30
Aankomst 15:45
Het weer Warm en bewolkt. Weinig wind, die we soms in de rug hebben.
Na de zware etappe van gisteren waren alle Bietjes moe. Mila en Vicci namen nog wel een prachtig toetje, maar Ilco en Nicolette kregen het biertje niet een weg. 10 uur werd dus ook nu weer niet gehaald. ’s Morgens werden we wakker in stilte, met in de verte de opstijgende vliegtuigen van Kleve. We kijken uit onze tent: Bewolkt en Windstil! Eindelijk....
Tentjes opbreken en gaan. Het duurt allemaal net iets langer, de automatismen zitten er nog niet in. Maar half 9 zijn we weer onderweg. Limburg om deze tijd is doodstil, en de dorpjes die we passeren zijn dat dus ook. Geen bakker die open is, we fietsen dus op een lege maag. Venlo is het eerste doel, maar dat is wel 24 KM. Na zo’n killer-dag als gisteren niet echt slim... Maar de oprechte vrolijkheid van Mila en Vicci helpt- de meiden hebben het reuze naar hun zin en lijken totaal geen last van vermoeidheid te hebben, terwijl Nicolette zich een beetje slecht voelt en Ilco zich beroerd. Nog even en de meiden gaan het tempo bepalen (dat trouwens best hoog ligt, constant boven de 20 KM per uur)
Venlo om kwart voor 10 is ook geen feest – bovendien ontbreekt de bewegwijzering, dus moeten we zoeken. Uiteindelijk rijden we om 9:59 Tegelen in, waar de lokale Albert Heyn net open gaat. “ STOP!” roept Nicolette. Ze is de (airco)-winkel al binnen voordat de rest de fiets heeft neer kunnen zetten. Goed plan – we eten broodje ham/kaas als ontbijt en drinken wat, terwijl winkelend Tegelen ons allemaal succes wenst. En we hebben weer noodvoorraad, dat voelt veilig.
Met een redelijk gevuld buikje (maar meer houden we op dit moment toch niet binnen) gaan we verder. Maar waarheen? Als we op een kruispunt vertwijfeld om ons heen kijken fietst er een man naar ons toe. Hij blijkt zelf ieder jaar met zijn vrouw lang fietstochten te maken en vraagt waar we heen moeten. Net als wij, dat schept een band! Al we zeggen dat we naar Verona fietsen komt hij helemaal los, die route heeft hij vorig jaar gedaan. “Waar moeten jullie nu heen?” - naar Roermond... Hij probeert ons uit te leggen hoe we een mooie (en kortere) route kunnen volgen, maar na 3x links en 5x rechts zijn we het kwijt. “ Weet je wat, fiets maar achter me aan” – en die fantastische man heeft ons 15 Km begeleid over schitterende half verharde paden door het bos. Bovendien is hij heel diep onder de indruk van Mila en Vicci. “ 12 en 9 – wat ontzettend knap meiden” zegt hij wel 10 keer. Leuk om samen alle verhalen te delen (en lachen dat de meeste mensen in zijn omgeving ook echt niet snappen dat hij zijn vrouw dit leuk vinden – hoe herkenbaar)
Nadat we gedag gezegd hebben vervolgen we onze weg door het bos. Het is echt een schitterend parkoers waar we ons af en toe alleen op de wereld voelen. Eerder dan verwacht zijn we bij Roermond. Ilco heeft het niet makkelijk, de kramp zit nog steeds overal. Nicolette voelt ook wel wat vermoeidheid. Mila en Vicci maken zich alleen maar druk om welk taartje ze zo gaan nemen....
Roermond uit... het is nu 30 graden, maar wind in de rug en een fijne bewolking. Op de aanwijzingen van de Garmin nemen we een kortere route Duitsland in. Dat gaat even goed, maar dan wordt het pad onverhard en gaat vervolgens over in een zandpad waar we tot onze trappers in wegzakken. Ilco en Nicolette vloeken wat af maar zonder valpartijen bereiken we de verharde weg. En dan blijkt inderdaad dat we een flink stuk hebben afgesneden. Long Live the Garmin!
We nemen een doorgaande weg die op zondag lekker rustig is. We willen graag wat eten en eventueel wat meenemen als we een camping bereiken, maar Duitsland op zondag is een oase van rust – de enige shops die open zijn, zijn tank-shops. Bij eentje stoppen we: Het is nu warm en het zweet loopt in straaltjes van ons gezicht. Maar het is ook bewolkt en we hebben de wind niet tegen.
Na zo’n 80 KM komen we op een onverhard fietspad langs de Ruhr, waar de bewegwijzering echt heel goed is. Nog een uurtje, dan zouden we er moeten zijn. Helaas is het pad af en toe heel erg slecht en rijden we we voor de verandering twee keer een doodlopend paadje in maar dan... zien we Julich liggen. Nog heel even en.... “STOP!!! Lekke band!” Nicolette is bovenop een steen gereden en haar band is direct leeg. We hebben geleerd van alle voorgaande jaren – oude band er af, nieuwe er omheen. Terwijl het zachtjes begint te regenen fixen we dit klusje in 10 minuten. Als we doorrijden krijgen we nog 1 keer een dikke-druppel-bui over ons heen, maar dat maakts ons niks uit. Na een dag afzien bereiken we de super-simpele camping van Julich, waar 7 andere tenten staan: Allemaal fietsers.
Gelukkig zit er een restaurant bij – waar ze grote glazen bier hebben. Koken gaat weer niet gebeuren vanavond, maar we zijn klaar voor een hele grote Bratwurst. Morgen weer 100 kilometer (geen enkele camping tusen nu en daar). Hopelijk zit alles een keer mee
Van Blitterswijck
Naar Julich (Duitsland)
Afstand 100 KM
Vertrek 8:30
Aankomst 15:45
Het weer Warm en bewolkt. Weinig wind, die we soms in de rug hebben.
Na de zware etappe van gisteren waren alle Bietjes moe. Mila en Vicci namen nog wel een prachtig toetje, maar Ilco en Nicolette kregen het biertje niet een weg. 10 uur werd dus ook nu weer niet gehaald. ’s Morgens werden we wakker in stilte, met in de verte de opstijgende vliegtuigen van Kleve. We kijken uit onze tent: Bewolkt en Windstil! Eindelijk....
Tentjes opbreken en gaan. Het duurt allemaal net iets langer, de automatismen zitten er nog niet in. Maar half 9 zijn we weer onderweg. Limburg om deze tijd is doodstil, en de dorpjes die we passeren zijn dat dus ook. Geen bakker die open is, we fietsen dus op een lege maag. Venlo is het eerste doel, maar dat is wel 24 KM. Na zo’n killer-dag als gisteren niet echt slim... Maar de oprechte vrolijkheid van Mila en Vicci helpt- de meiden hebben het reuze naar hun zin en lijken totaal geen last van vermoeidheid te hebben, terwijl Nicolette zich een beetje slecht voelt en Ilco zich beroerd. Nog even en de meiden gaan het tempo bepalen (dat trouwens best hoog ligt, constant boven de 20 KM per uur)
Venlo om kwart voor 10 is ook geen feest – bovendien ontbreekt de bewegwijzering, dus moeten we zoeken. Uiteindelijk rijden we om 9:59 Tegelen in, waar de lokale Albert Heyn net open gaat. “ STOP!” roept Nicolette. Ze is de (airco)-winkel al binnen voordat de rest de fiets heeft neer kunnen zetten. Goed plan – we eten broodje ham/kaas als ontbijt en drinken wat, terwijl winkelend Tegelen ons allemaal succes wenst. En we hebben weer noodvoorraad, dat voelt veilig.
Met een redelijk gevuld buikje (maar meer houden we op dit moment toch niet binnen) gaan we verder. Maar waarheen? Als we op een kruispunt vertwijfeld om ons heen kijken fietst er een man naar ons toe. Hij blijkt zelf ieder jaar met zijn vrouw lang fietstochten te maken en vraagt waar we heen moeten. Net als wij, dat schept een band! Al we zeggen dat we naar Verona fietsen komt hij helemaal los, die route heeft hij vorig jaar gedaan. “Waar moeten jullie nu heen?” - naar Roermond... Hij probeert ons uit te leggen hoe we een mooie (en kortere) route kunnen volgen, maar na 3x links en 5x rechts zijn we het kwijt. “ Weet je wat, fiets maar achter me aan” – en die fantastische man heeft ons 15 Km begeleid over schitterende half verharde paden door het bos. Bovendien is hij heel diep onder de indruk van Mila en Vicci. “ 12 en 9 – wat ontzettend knap meiden” zegt hij wel 10 keer. Leuk om samen alle verhalen te delen (en lachen dat de meeste mensen in zijn omgeving ook echt niet snappen dat hij zijn vrouw dit leuk vinden – hoe herkenbaar)
Nadat we gedag gezegd hebben vervolgen we onze weg door het bos. Het is echt een schitterend parkoers waar we ons af en toe alleen op de wereld voelen. Eerder dan verwacht zijn we bij Roermond. Ilco heeft het niet makkelijk, de kramp zit nog steeds overal. Nicolette voelt ook wel wat vermoeidheid. Mila en Vicci maken zich alleen maar druk om welk taartje ze zo gaan nemen....
Roermond uit... het is nu 30 graden, maar wind in de rug en een fijne bewolking. Op de aanwijzingen van de Garmin nemen we een kortere route Duitsland in. Dat gaat even goed, maar dan wordt het pad onverhard en gaat vervolgens over in een zandpad waar we tot onze trappers in wegzakken. Ilco en Nicolette vloeken wat af maar zonder valpartijen bereiken we de verharde weg. En dan blijkt inderdaad dat we een flink stuk hebben afgesneden. Long Live the Garmin!
We nemen een doorgaande weg die op zondag lekker rustig is. We willen graag wat eten en eventueel wat meenemen als we een camping bereiken, maar Duitsland op zondag is een oase van rust – de enige shops die open zijn, zijn tank-shops. Bij eentje stoppen we: Het is nu warm en het zweet loopt in straaltjes van ons gezicht. Maar het is ook bewolkt en we hebben de wind niet tegen.
Na zo’n 80 KM komen we op een onverhard fietspad langs de Ruhr, waar de bewegwijzering echt heel goed is. Nog een uurtje, dan zouden we er moeten zijn. Helaas is het pad af en toe heel erg slecht en rijden we we voor de verandering twee keer een doodlopend paadje in maar dan... zien we Julich liggen. Nog heel even en.... “STOP!!! Lekke band!” Nicolette is bovenop een steen gereden en haar band is direct leeg. We hebben geleerd van alle voorgaande jaren – oude band er af, nieuwe er omheen. Terwijl het zachtjes begint te regenen fixen we dit klusje in 10 minuten. Als we doorrijden krijgen we nog 1 keer een dikke-druppel-bui over ons heen, maar dat maakts ons niks uit. Na een dag afzien bereiken we de super-simpele camping van Julich, waar 7 andere tenten staan: Allemaal fietsers.
Gelukkig zit er een restaurant bij – waar ze grote glazen bier hebben. Koken gaat weer niet gebeuren vanavond, maar we zijn klaar voor een hele grote Bratwurst. Morgen weer 100 kilometer (geen enkele camping tusen nu en daar). Hopelijk zit alles een keer mee
-
20 Juli 2014 - 19:17
Jorn:
Wellicht de rest van de vakantie beginnen met een ontbijt?
Succes he!! We lezen het reisverslag met plezier.
-
20 Juli 2014 - 19:38
Fred:
En heeft ie gesmaakt die bratwurst ? -
20 Juli 2014 - 20:56
Ria Wesdorp:
Hallo allemaal,
leuk om jullie reisverslagen te lezen, geweldig! Petje af voor die twee dochters van jullie, wat een kanjers. Ik kijk uit naar het verslag van morgen. Veel succes en plezier! -
20 Juli 2014 - 21:46
Henk:
Hoe bestaat het jullie zijn vandaag ook weer zo'n 100 km verder gekomen. Het weer is jullie nu gunstiger gezind en dat betekent een uitdaging minder. Leuk dat er behulpzame mensen zijn die ervaringen delen. Hopelijk gaat het nu allemaal met wat minder haken en ogen. Het is vaak zo als je met een groepje gaat dat er dan afwisselend meer zin is of juist niet door een deel van de mensen. Zo help je elkaar de winter door. Nou hier vandaan niet zo veel te melden. Het weer is koeler geworden met de warmte nog in huis. Succes met jullie tocht verder en groetjes.
Henk
-
20 Juli 2014 - 21:47
Raymond En Annelies:
Dacht ik toch begrepen te hebben dat jullie gemiddeld 92 km per dag zouden fietsen..... Jullie zitten deze 3 dagen dik boven dit gemiddelde. Daar zou ik ook kramp van krijgen (daar schijnt magnesium tegen te helpen) en pijn in de kont (daar helpt, geloof ik niets tegen). Volgen jullie Reitsma's Route naar Rome? Die heb ik op internet gevonden, ziet er top uit. Zelf zou ik daar dan 3 maanden over willen doen. Helaas ben ik wel een mietje en geen bietje. Met andere woorden; dat gaat hem dus niet worden.
Heel veel succes morgen, ik hoop dat jullie het droog, windstil en niet te warm houden.
Wij kijken weer uit naar het volgende verslag! -
20 Juli 2014 - 22:28
Astrid&eibert&Pippa:
Hallo Bietjes,
Wat een ervaringen al na die paar dagen, wel een hele leuke ontmoeting vandaag.Pippa is inmiddels het speelmaatje geworden van de kinderen van het Westnieuwland, vanochtend om 8 uur stonden er al kinderen bij onze schutting om met Pippa te kunnen gaan spelen. Net weer een rondje Broekpolder gelopen, Pippa ligt uitgevloerd op het kleed, Eibert zit bij te komen in de stoomcabine. Voor morgen weer veel succes! Groetjes, Astrid, Eibert en Pippa -
20 Juli 2014 - 22:31
Rene & Elles:
Kijk je morgen wel eerst hoe laat de winkels open gaan?
Dat verhoogt de kans op ontbijt i.p.v. brunch (ik ontbijt ook nooit, maar ik
doe daarna ook niks.....)
Groeten
Rene
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
