Dag 1 Vlaardingen - Driebergen 103km
Blijf op de hoogte en volg Nicolette
18 Juli 2014 | Nederland, Driebergen
Dag 1 18 juli
Van Vlaardingen
Naar Driebergen
Afstand 103 KM
Vertrek 7:45
Aankomst 14:30
Het weer Heet, veel zon (33 graden) en wind tegen
Op donderdag avond zijn we lekker met elkaar uit eten gegaan en de hond Pippa aan onze vrienden Eibert en Astrid meegegeven. Omdat het heerlijk weer is zijn we lang op het terras blijven zitten en hebben we een flesje Servische sterke (kersen)drank samen leeggedronken. Slapen was vannacht dan ook geen probleem.
Opstaan een klein beetje brak – Nicolette en Ilco hebben allebei de hele ochtend een lekkere zoete smaak in de mond. Om 6 uur ’s morgens is Ilco er uit om alles klaar te gaan zetten. Mila (12) en Vicci (9) komen een half uurtje later uit bed, met lekker dikke oogjes. Niemand heeft zin in ontbijt, dus dat slaan we over (dom!). We drinken wel allemaal water, thee en koffie. Om zeven uur is het al warm aan het worden. We voelen ons allemaal goed (ondanks de kersenlikeur) en om kwart voor acht vertrekken we. Verona, here we come! Len is ook vroeg uit de veren om ons uit te zwaaien.
Na 200 meter wordt Ilco’s drift al getest: Vicci zit te klooien met haar kilometer-teller. “NU NAAST ME!” schreeuwt hij. Er is niks mis met het apparaatje, 1 keer op het knopje drukken – klaar. Mila heeft een heel ander probleem: zij gaat precies 2x zo hard en rijdt 2x zoveel kilometers... en dat terwijl ze een nieuw apparaat heeft. Later blijkt dat Ilco vergeten is het oude sensortje te vervangen – alles wordt dubbel geteld. (Ook het aantal verbruikte calorien ... jammer Mila ....)
Na 10 kilometer komen we in Rotterdam op de Maasboulevard, toch eigenlijk ook bijna een dijk: Vanaf dat moment hebben we wind tegen. Dat is op dat moment nog niet zo erg – lekker verkoelend - , maar we zullen de komende 80 kilometer tegen de wind in moeten beuken. Dus Ilco voorop, daar vlak achter Vicci, dan Mila en als laatste Nicolette. Na 20 kilometer komt dan de dijk langs de Lek.... vol in de zon, vol de wind tegen. Goed weer om een gezond kleurtje op te doen, maar zwaar om te fietsen. Bij Vicci gaat langzaam voor de eerste keer het lichtje uit en Ilco gaat haar duwen. Ze is pas 9, helemaal niet erg! 25 kilometer lang is het zwoegen, gelukkig voelt iedereen zich goed. We blijven drinken en we hebben trek. Pas bij Schoonhoven (45 kilometer) staat een fijn restaurant waar ze heerlijke appeltaart hebben. Eindelijk ontbijt, om half 11...
We gaan verder – wind tegen, en het is nu boven de 30 graden. De meiden doen het super. Het is lichamelijk zwaar, maar vooruit kijken langs een dijk valt ook mentaal niet mee... je ziet vooral rivier, weiland, weg en zelfs voorbij de horizon geen steden of dorpen. Op een gegeven moment zijn we al blij als we verkeersborden zien. “Wow, een bord! Dat is weer eens wat anders dan heel veel niks” .
Na het middaguur merken we toch dat een lange fietstocht op water en appeltaart niet slim is. Vicci heeft het zwaarst, Mila gaat het makkelijkst van allemaal. We stoppen langs de kant van de weg en verorbreren druivensap, druivensuiker en drop. We klokken drie , vier liter water weg. Het helpt een beetje, maar de vermoeidheid krijg je er niet mee weg. Bovendien is het heet: heet zweet druipt van ons hoofd, lichaam en benen en vormt plasjes op straat. We moeten nog 20 kilometer. Meestal een makkie, nu nog een heel eind. Maar we zetten door, tussen de weilanden door waarbij de koeien ons lijken uit te lachen.
Om half 3 bereiken we de eerste stopplek: het huisje van Henk en Inge in Driebergen. Heerlijk dat we vandaag nog geen tent op hoeven zetten. Dan hoeven we morgen ook niks af te breken en kunnen we weer vroeg vertrekken. Morgen moeten we 110 kilometer, en het wordt nog warmer dan vandaag. We zijn alle 4 kapot, na een lekkere douche hangen we letterlijk wat rond. Mila valt zelfs op de grond in slaap. Het wordt vanavond een kort avondje, een lekker lange nacht en morgen ... gelukkig geen lange dijken!
Van Vlaardingen
Naar Driebergen
Afstand 103 KM
Vertrek 7:45
Aankomst 14:30
Het weer Heet, veel zon (33 graden) en wind tegen
Op donderdag avond zijn we lekker met elkaar uit eten gegaan en de hond Pippa aan onze vrienden Eibert en Astrid meegegeven. Omdat het heerlijk weer is zijn we lang op het terras blijven zitten en hebben we een flesje Servische sterke (kersen)drank samen leeggedronken. Slapen was vannacht dan ook geen probleem.
Opstaan een klein beetje brak – Nicolette en Ilco hebben allebei de hele ochtend een lekkere zoete smaak in de mond. Om 6 uur ’s morgens is Ilco er uit om alles klaar te gaan zetten. Mila (12) en Vicci (9) komen een half uurtje later uit bed, met lekker dikke oogjes. Niemand heeft zin in ontbijt, dus dat slaan we over (dom!). We drinken wel allemaal water, thee en koffie. Om zeven uur is het al warm aan het worden. We voelen ons allemaal goed (ondanks de kersenlikeur) en om kwart voor acht vertrekken we. Verona, here we come! Len is ook vroeg uit de veren om ons uit te zwaaien.
Na 200 meter wordt Ilco’s drift al getest: Vicci zit te klooien met haar kilometer-teller. “NU NAAST ME!” schreeuwt hij. Er is niks mis met het apparaatje, 1 keer op het knopje drukken – klaar. Mila heeft een heel ander probleem: zij gaat precies 2x zo hard en rijdt 2x zoveel kilometers... en dat terwijl ze een nieuw apparaat heeft. Later blijkt dat Ilco vergeten is het oude sensortje te vervangen – alles wordt dubbel geteld. (Ook het aantal verbruikte calorien ... jammer Mila ....)
Na 10 kilometer komen we in Rotterdam op de Maasboulevard, toch eigenlijk ook bijna een dijk: Vanaf dat moment hebben we wind tegen. Dat is op dat moment nog niet zo erg – lekker verkoelend - , maar we zullen de komende 80 kilometer tegen de wind in moeten beuken. Dus Ilco voorop, daar vlak achter Vicci, dan Mila en als laatste Nicolette. Na 20 kilometer komt dan de dijk langs de Lek.... vol in de zon, vol de wind tegen. Goed weer om een gezond kleurtje op te doen, maar zwaar om te fietsen. Bij Vicci gaat langzaam voor de eerste keer het lichtje uit en Ilco gaat haar duwen. Ze is pas 9, helemaal niet erg! 25 kilometer lang is het zwoegen, gelukkig voelt iedereen zich goed. We blijven drinken en we hebben trek. Pas bij Schoonhoven (45 kilometer) staat een fijn restaurant waar ze heerlijke appeltaart hebben. Eindelijk ontbijt, om half 11...
We gaan verder – wind tegen, en het is nu boven de 30 graden. De meiden doen het super. Het is lichamelijk zwaar, maar vooruit kijken langs een dijk valt ook mentaal niet mee... je ziet vooral rivier, weiland, weg en zelfs voorbij de horizon geen steden of dorpen. Op een gegeven moment zijn we al blij als we verkeersborden zien. “Wow, een bord! Dat is weer eens wat anders dan heel veel niks” .
Na het middaguur merken we toch dat een lange fietstocht op water en appeltaart niet slim is. Vicci heeft het zwaarst, Mila gaat het makkelijkst van allemaal. We stoppen langs de kant van de weg en verorbreren druivensap, druivensuiker en drop. We klokken drie , vier liter water weg. Het helpt een beetje, maar de vermoeidheid krijg je er niet mee weg. Bovendien is het heet: heet zweet druipt van ons hoofd, lichaam en benen en vormt plasjes op straat. We moeten nog 20 kilometer. Meestal een makkie, nu nog een heel eind. Maar we zetten door, tussen de weilanden door waarbij de koeien ons lijken uit te lachen.
Om half 3 bereiken we de eerste stopplek: het huisje van Henk en Inge in Driebergen. Heerlijk dat we vandaag nog geen tent op hoeven zetten. Dan hoeven we morgen ook niks af te breken en kunnen we weer vroeg vertrekken. Morgen moeten we 110 kilometer, en het wordt nog warmer dan vandaag. We zijn alle 4 kapot, na een lekkere douche hangen we letterlijk wat rond. Mila valt zelfs op de grond in slaap. Het wordt vanavond een kort avondje, een lekker lange nacht en morgen ... gelukkig geen lange dijken!
-
18 Juli 2014 - 18:52
Jacob:
Hoi Ilco en meiden,
Goed om weer een verslagje te lezen want dat betekend .................Vakantie. Jammer dat ik jullie in Vlaardingen niet meer gesproken of gezien heb .Dus bij deze Prettige Vakantie! Ik denk wel dat julli onderweg nog met weemoed terugdenken aan die lange dijken. Verderop is het ook warm en loopt de weg omhoog dus wat dat betreft is dit de ideale trainingsrit. Succes en heel veel plezier onderweg.
Groeten Jacob -
18 Juli 2014 - 23:26
Netty Mosselman:
Hallo Allemaal,
Dit was al een heftig begin van de reis. Ik moest aan jullie denken toen ik vandaag met Senna op de fiets uit Schiedam kwam. Echt een klein stukkie maar erg heet en best veel wind. Goede reis morgen. Gr -
19 Juli 2014 - 09:07
Henk:
Zo jullie eerste verslag gelezen en het is dan weer wennen aan de omstandigheden die er zijn. Elk voordeel heeft zijn nadeel zou Johan C. zeggen. Wij hadden gisteren verjaardag dus weinig tijd voor support en verslag lezen en meeleven. Jullie wel nog even een de telefoon gehad. Vandaag vast alle neuzen in de zelfde richting en dan komen jullie in de volgende stop aan met vast weer belevenissen en verhalen van en over onderweg. Succes en goed tocht.
Groetjes van Henk -
19 Juli 2014 - 10:53
Len:
Voor de eerste dag vond ik dit eigenlijk al wel heel pittig! Regen is niks maar hitte ook niet. Nou kids vandaag ook nog een pittige, warme dag! sterkte en tot de mail vanavond, dikke kus voor jullie en tuuurlijk voor die andere 2 kanjers Mila en Vicci xxx -
19 Juli 2014 - 15:49
Richard:
Hi Bietjes,
Grote klasse weer hoor! Heel veel plezier, wees lief voor mekaar en doe voorzichtig.
Have fun!!!
Gr. Richard, Astrid en de meiden
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
