3e Fietsdag Kelvedon-Hatch - London
Blijf op de hoogte en volg Nicolette
16 Juli 2015 | Verenigd Koninkrijk, Londen
Dag 3
Datum 16 juli
Van Kelvedon Hatch
Naar London
Vertrek 8:15
Aankomst 11:15
Afstand 42 KM
Het Weer Eerst bewolkt, daarna stralend weer en warm
Bijzonderheden De buitenrand van iedere grote stad bevat altijd de grootste mongolen
Onze camping is een oase van rust. Je hoort niks alleen het ruisen van de wind. Heerlijk slapen met onze nieuwe kussentjes. Bijna zoals thuis. Wel jammer dat een of andere gek zIjn alarm om 5 uur ’s morgens af laat gaan en niet uitzet. Dus gaat het om 5:05 en om 5:10 en om 5:15. Welke idioot slaapt daar nou doorheen? Ilco gaat plassen…. En kijken waar die snurker zit… het geluid komt uit het stuurtasje van Vicci. Ze heeft het alarm op haar telefoon niet uitgedaan. Heel het veldje met tentjes is daarom gezellig vroeg wakker. Dankjewel Vicci!
Om 8:15 fietsen we weg. Volgens planning zou het 35 kilometer zijn, maar ruim 20 door Greater London, alles volgebouwd. De tocht begint mooi (zonder ontbijt of koffie) maar na 3km komen we al op een doorgaande weg terecht. Bovendien lijkt Mr Garmin nog boos vanwege gisteren. Hij is traag met aanwijzingen geven. Later komen we er achter dat Mr Garmin in de war was: hij heeft twee routes in zijn geheugen en haalt die constant door elkaar.
Mr Garmin had ons ook een lekkere lange afdaling beloofd. Maar in plaats daarvan worden de klimmetjes steiler en steiler. Het is echt puffen en stampen, terwijl ongeduldige automobilisten af en toe moordneigingen krijgen, zo dicht rijden ze langs ons als ze ons inhalen – terwijl hun tegenliggers vol in de remmen moeten. Je kan namelijk veel van Engelsen wegen zeggen, maar breed zijn ze niet en voor de sier zit er direct ernaast een heg of een aarden wal, en het liefst allebei. ’t Is regelmatig billenknijpen.
Van armoedige dorpjes verandert de omgeving nu in vervallen voorstadjes, die allemaal aan elkaar geschakeld zijn. Huisjes die je soms zou verwachten in een Zuid-Amerikaanse slum staan hier, met een vierbaans-snelweg voor de deur waar je dus ook op mag fietsen. En de wezens die in die huisjes wonen hadden generaties eerder nog overeenkomsten met mensen, nu is alle intelligentie er uit ge-evolueerd. Shit for Brains en dat stralen ze allemaal uit.
Het fijne van fietsen op hele drukke wegen aan de linkerkant van de straat is dat iedere rotonde een doodservaring op zich is. Moet je de 3e afrit terwijl je helemaal links opgesteld staat, dan is het echt ogen dicht en je fiets ervoor gooien, anders kom je er gewoon niet tussen. We overleven alle 12 rotondes, maar de kinderen zullen er nog wel eens met nachtmerries van wakker worden.
Mr Garmin
Datum 16 juli
Van Kelvedon Hatch
Naar London
Vertrek 8:15
Aankomst 11:15
Afstand 42 KM
Het Weer Eerst bewolkt, daarna stralend weer en warm
Bijzonderheden De buitenrand van iedere grote stad bevat altijd de grootste mongolen
Onze camping is een oase van rust. Je hoort niks alleen het ruisen van de wind. Heerlijk slapen met onze nieuwe kussentjes. Bijna zoals thuis. Wel jammer dat een of andere gek zIjn alarm om 5 uur ’s morgens af laat gaan en niet uitzet. Dus gaat het om 5:05 en om 5:10 en om 5:15. Welke idioot slaapt daar nou doorheen? Ilco gaat plassen…. En kijken waar die snurker zit… het geluid komt uit het stuurtasje van Vicci. Ze heeft het alarm op haar telefoon niet uitgedaan. Heel het veldje met tentjes is daarom gezellig vroeg wakker. Dankjewel Vicci!
Om 8:15 fietsen we weg. Volgens planning zou het 35 kilometer zijn, maar ruim 20 door Greater London, alles volgebouwd. De tocht begint mooi (zonder ontbijt of koffie) maar na 3km komen we al op een doorgaande weg terecht. Bovendien lijkt Mr Garmin nog boos vanwege gisteren. Hij is traag met aanwijzingen geven. Later komen we er achter dat Mr Garmin in de war was: hij heeft twee routes in zijn geheugen en haalt die constant door elkaar.
Mr Garmin had ons ook een lekkere lange afdaling beloofd. Maar in plaats daarvan worden de klimmetjes steiler en steiler. Het is echt puffen en stampen, terwijl ongeduldige automobilisten af en toe moordneigingen krijgen, zo dicht rijden ze langs ons als ze ons inhalen – terwijl hun tegenliggers vol in de remmen moeten. Je kan namelijk veel van Engelsen wegen zeggen, maar breed zijn ze niet en voor de sier zit er direct ernaast een heg of een aarden wal, en het liefst allebei. ’t Is regelmatig billenknijpen.
Van armoedige dorpjes verandert de omgeving nu in vervallen voorstadjes, die allemaal aan elkaar geschakeld zijn. Huisjes die je soms zou verwachten in een Zuid-Amerikaanse slum staan hier, met een vierbaans-snelweg voor de deur waar je dus ook op mag fietsen. En de wezens die in die huisjes wonen hadden generaties eerder nog overeenkomsten met mensen, nu is alle intelligentie er uit ge-evolueerd. Shit for Brains en dat stralen ze allemaal uit.
Het fijne van fietsen op hele drukke wegen aan de linkerkant van de straat is dat iedere rotonde een doodservaring op zich is. Moet je de 3e afrit terwijl je helemaal links opgesteld staat, dan is het echt ogen dicht en je fiets ervoor gooien, anders kom je er gewoon niet tussen. We overleven alle 12 rotondes, maar de kinderen zullen er nog wel eens met nachtmerries van wakker worden.
Mr Garmin
-
16 Juli 2015 - 18:50
Henk Kool:
Zo een lekkere nacht met halverwege verrassingen die hindelijk zijn voor de slapende mensen op die camping. later lach je erom maar de beleving van het moment is anders. Hebben we op het vaste land dan het geluk van fietspaden alleen? Engelsen rijden toch ook op de fiets en zelfs presteren ze veel in Tour de France. Ja Big Citys zijn vaak onaantrekkelijk aan de buitenste gedeeltes en dat is voor ons een vreemd gezicht in de beschaving van jaar 2015. Nog weinig over de belevenissen in het centrum gehoord van jullie, misschien komt dat nog wel.
Nou op welk bed slapen jullie vannacht dan wel. En dan morgen weer de route terug vinden en verder de trip gaan maken voor de 4e dag. Nou prettige avond verder en we zien dag 4 tegemoet van jullie. -
16 Juli 2015 - 22:19
Len:
Ik begrijp dat de weg kort maar heftig was. Maar eh over wekkers gesproken. Ik ken iemand die nu op het Buizengat woont en wats keburt vanochtend gaat er een wekker af om 5 uur. Nergens knoppie te vinden dan maar de stekker eruit. Dus hihi er was nog iemand vroeg wakker vanmorgen.
En Londen hoe was dat? komt dat verhaal morgen.
Ik had vanavond de eetmeiden, eten was een succes. Gelukkig maar had ook nog eens de kids en zelfs tijd om naar het speeleiland te gaan.
Ik ga nu ff banken en spreek jullie morgen weer, liefs xxxxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
