22e Fietsdag Verona - Vlaardingen 13 km
Blijf op de hoogte en volg Nicolette
09 Augustus 2014 | Nederland, Vlaardingen
Dag 22 8 augustus
Van Verona
Naar Vlaardingen
Afstand 13 KM (Fiets)
Rest vliegtuig en auto
Vertrek 11:30
Aankomst 20:00
Het weer Prachtig weer
Gisteravond naar de opera geweest. Het begon al met het binnenkomen van de Arena: Het complete plein één grote chaos vanwege de gigantische rijen om binnen te komen. Als je dan binnen bent is het wel magnifiek. De wetenschap dat hier 2.000 jaar geleden al mensen op de marmeren banken zaten om naar spelen te komen kijken geeft het wel een extra dimensie. Héél even dachten we voldoende ruimte te hebben, maar vakkundig wordt elk plaatsje bij dubbel volgestopt. De enige plaatsen die overblijven zijn de plaatsen van +100 euro.... Wij (het volk) kruipen op elkaar om de Opera te gaan bekijken. Hoezo elitair?
Carmen is een blijspel in 4 delen. Elk deel duurt ongeveer 40 minuten, waarna er 20 minuten pauze is. Dat is dus 4 uur op het keiharde marmer zitten. We hebben uiteindelijk meer pijn aan onze kont van de Opera dan van 3 weken fietsen. Bovendien begint de Opera om 21;00 – dus ja.... om 01:00 ’s nachts doen we mee aan de staande ovatie. Het is ongelofelijk indrukwekkend en overweldigend (onversterkt een heel stadion stil krijgen is een mega prestatie) maar.... hoewel het allemaal in het Frans gezongen is versta je er niks van en is het dus wel handig als je vantevoren het verhaal al kent (Ilco dus – die vertelt de meiden het verhaal tijdens de voorstelling).
Na zo’n Opera ben je dus moe – en liggen we heerlijk in onze bedjes in het hotel. ’s Morgens ontbijtje, nog even Verona in voor een goede koffie en dan – laatste keer deze vakantie fietskleren aan en op weg. Op zoek naar het vliegveld. Probleem 1 – Mr. Garmin kent de weg niet, dus zoeken we lukraak de route. Dat gaat fout.... Probleem 2 – Een schattig Italiaans bejaard stel vraagt waar we heen moeten en legt de weg uit. Ilco knikt braaf en onthoudt nog net “á destro é á destro” (=2x rechts). Dat blijkt in één keer de goede weg te zijn, maar wel erg druk. Probleem 3 – rondom Verona en het vliegveld is het een wirwar van Autostrada’s en toegangswegen. 10x zitten we bijna op de autostrada, schelden Ilco en Nicolette dat ze beter moeten kijken of dat de kinderen het gat tussen de fietsers te groot laten worden en continu razen vrachtwagens vlak langs ons. Godzijdank rijden hier geen Nederlanders, anders was het zeker fout gegaan.
Maar... levend bereiken we het vliegveld – een prestatie op zich! Buiten het vliegveld gooien we de bagage in de flightbags, halen de pedalen van de fietsen en laten de banden leeglopen. Voor de gemiddelde langslopende vakantieganger een heel spektakel, voor ons een smerig zweet-klusje. Maar nadat we ons opgefrist hebben gaan we in de rij staan om in te checken: 3 balies.... wij voor Balie nr 1 en nie-mand achter ons.... voor balie nr 2 en nr 3 staan giga rijen. Hoezo kuddegedrag – je hoort iedereen denken “ O nee, niet achter die fietsers....”. Hahahahaha... dat valt dus harstikke mee! Binnen 10 minuten en met geweldige hulp van de Intaliaanse Transavia mevrouw zijn we ingechecked en door de douane.
Lekker biertje, vliegen en maar afwachten hoe de fietsen de vlucht doorstaan. Guess what: Alles gaat goed! Love love voor Eibert en Len die ons op komen halen. Fietsen in de bus en we gaan naar huis! Eigen bed en... eigen hond!!!!
Dit was het: 1.576 kilometers ons eigen avontuur. Wij hebben er van genoten en zoals ieder jaar is dit verhaal ons echte verhaal. Wij houden dit dagboek bij voor onszelf maar vinden het ontzettend leuk dat zoveel mensen meelezen en meeleven. Dankjewel voor de aanmoedgingen en wijze raad. Over een klein jaar gaan we weer op pad! Fijne feestdagen en een gelukkig nieuwjaar alvast.
Van Verona
Naar Vlaardingen
Afstand 13 KM (Fiets)
Rest vliegtuig en auto
Vertrek 11:30
Aankomst 20:00
Het weer Prachtig weer
Gisteravond naar de opera geweest. Het begon al met het binnenkomen van de Arena: Het complete plein één grote chaos vanwege de gigantische rijen om binnen te komen. Als je dan binnen bent is het wel magnifiek. De wetenschap dat hier 2.000 jaar geleden al mensen op de marmeren banken zaten om naar spelen te komen kijken geeft het wel een extra dimensie. Héél even dachten we voldoende ruimte te hebben, maar vakkundig wordt elk plaatsje bij dubbel volgestopt. De enige plaatsen die overblijven zijn de plaatsen van +100 euro.... Wij (het volk) kruipen op elkaar om de Opera te gaan bekijken. Hoezo elitair?
Carmen is een blijspel in 4 delen. Elk deel duurt ongeveer 40 minuten, waarna er 20 minuten pauze is. Dat is dus 4 uur op het keiharde marmer zitten. We hebben uiteindelijk meer pijn aan onze kont van de Opera dan van 3 weken fietsen. Bovendien begint de Opera om 21;00 – dus ja.... om 01:00 ’s nachts doen we mee aan de staande ovatie. Het is ongelofelijk indrukwekkend en overweldigend (onversterkt een heel stadion stil krijgen is een mega prestatie) maar.... hoewel het allemaal in het Frans gezongen is versta je er niks van en is het dus wel handig als je vantevoren het verhaal al kent (Ilco dus – die vertelt de meiden het verhaal tijdens de voorstelling).
Na zo’n Opera ben je dus moe – en liggen we heerlijk in onze bedjes in het hotel. ’s Morgens ontbijtje, nog even Verona in voor een goede koffie en dan – laatste keer deze vakantie fietskleren aan en op weg. Op zoek naar het vliegveld. Probleem 1 – Mr. Garmin kent de weg niet, dus zoeken we lukraak de route. Dat gaat fout.... Probleem 2 – Een schattig Italiaans bejaard stel vraagt waar we heen moeten en legt de weg uit. Ilco knikt braaf en onthoudt nog net “á destro é á destro” (=2x rechts). Dat blijkt in één keer de goede weg te zijn, maar wel erg druk. Probleem 3 – rondom Verona en het vliegveld is het een wirwar van Autostrada’s en toegangswegen. 10x zitten we bijna op de autostrada, schelden Ilco en Nicolette dat ze beter moeten kijken of dat de kinderen het gat tussen de fietsers te groot laten worden en continu razen vrachtwagens vlak langs ons. Godzijdank rijden hier geen Nederlanders, anders was het zeker fout gegaan.
Maar... levend bereiken we het vliegveld – een prestatie op zich! Buiten het vliegveld gooien we de bagage in de flightbags, halen de pedalen van de fietsen en laten de banden leeglopen. Voor de gemiddelde langslopende vakantieganger een heel spektakel, voor ons een smerig zweet-klusje. Maar nadat we ons opgefrist hebben gaan we in de rij staan om in te checken: 3 balies.... wij voor Balie nr 1 en nie-mand achter ons.... voor balie nr 2 en nr 3 staan giga rijen. Hoezo kuddegedrag – je hoort iedereen denken “ O nee, niet achter die fietsers....”. Hahahahaha... dat valt dus harstikke mee! Binnen 10 minuten en met geweldige hulp van de Intaliaanse Transavia mevrouw zijn we ingechecked en door de douane.
Lekker biertje, vliegen en maar afwachten hoe de fietsen de vlucht doorstaan. Guess what: Alles gaat goed! Love love voor Eibert en Len die ons op komen halen. Fietsen in de bus en we gaan naar huis! Eigen bed en... eigen hond!!!!
Dit was het: 1.576 kilometers ons eigen avontuur. Wij hebben er van genoten en zoals ieder jaar is dit verhaal ons echte verhaal. Wij houden dit dagboek bij voor onszelf maar vinden het ontzettend leuk dat zoveel mensen meelezen en meeleven. Dankjewel voor de aanmoedgingen en wijze raad. Over een klein jaar gaan we weer op pad! Fijne feestdagen en een gelukkig nieuwjaar alvast.
-
09 Augustus 2014 - 01:19
Fred:
Geweldige belenissen, ik heb deze vanaf dag 1 gevolgd en vindt jullie geweldige kanjers.
Groet van Fred -
09 Augustus 2014 - 07:09
Henk:
Jullie hebben de reis volbracht met zijn allen. Een prestatie te noemen. De laatste dag belevenissen met bezoek Aan de Arena blijft je je leven lang bij. Is bijzonder en cultuur verruiming voor allemaal. Deze uitingen zijn honderden jaren telkens weer opgevoerd en hebben de tand des tijds doorstaan. De huidige ook moderne muziek is de vraag of die de eeuwen doorstaan. Met vooruitziende blik de verslagen besluiten is prima. De invulling zullen nog een paar nachtjes over slapen nodig hebben.
Groetjes Opa Henk -
09 Augustus 2014 - 07:51
Marian Middelbosch:
We hebben genoten vanaf dag 1,van jullie reisverslag.groetjes Marian(Maya). -
09 Augustus 2014 - 08:06
Ria Wesdorp:
Ook ik heb genoten van jullie reisverslagen. Gefeliciteerd en wat een prestatie, met name voor die 2 kanjers van jullie. GEWELDIG!!!!
Volgend jaar weer? Ik kijk er naar uit.
Groetjes,
Ria -
11 Augustus 2014 - 14:11
Tineke:
Weer gingen we tegelijk naar zuid-Europa, ik met auto en jullie op de fiets, de vorige jaren zocht ik dagelijks de wifi op om, na het lezen van jullie avontuur van de dag , anderen in te lichten over de drama's en de heldendaden. Dit jaar liet de verbinding mij in de steek, Toscane had veel problemen met de digitale contacten. Nu thuis gekomen lees ik nog eens alle dagen terug...... Wat een verhaal weer, met lekke banden, lege magen en heel veel natte kleren. Maar vooral met persoonlijke overwinningen en het bereiken van een geweldige prestatie als team. Vanuit de walnotendreef een heel diepe buiging. En ik ben benieuwd wat ik volgende zomer allemaal kan lezen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
