18e Fietsdag Trento - Bardolino (Garda)
Blijf op de hoogte en volg Nicolette
04 Augustus 2014 | Italië, Bardolino
Dag 18 4 augustus
Van Trento
Naar Bardolino (Garda)
Afstand 84 KM
Vertrek 8:30
Aankomst 14:00
Het weer Hele dag mooi weer. Hoe dichter bij Garda, hoe heter het wordt.
Topnacht in Trento gehad! Voor half 11 gingen bij Ilco en Nicolette de luikjes dicht, de kinderen sliepen toen al ruim. Lekker hoor zo’n eigen kamer in een jeugdherberg. Prima ontbeten, samen met een groep Italiaanse fietsers die gemiddeld minder kilometer fietsen dan ze oud waren (“poeh, 50 KM, iez diefiekoelt”) En dan ook nog lunchpakketjes maken... ze fietsen net hard genoeg om niet om te vallen en de jongste was zeker niet ouder dan Ilco of Nicolette.
OK, wij zijn half 9 weg. Gaat helemnaal super. De fietspaden langs de Adige zijn echt top, de belangrijkste bestemmingen (Rovereto, Garda, Verona) al vaak 60-70 kilometer van tevoren aan gegeven) En omdat je langs een rivier fietst, ga je langzaam naar beneden (hellinkje tussendoor daar gelaten). Opeens roept Vicci “ Gad-vuh-dam-muh’... heeft er een vogel een hele grote ‘Flatsj!’ op haar been gedaan. Gelukkig haar smetteloos witte rokje gemist, maar een grote, bruine druiper loopt van haar dijbeen naar haar knie. Als dat geen geluk brengt....
Voor we het weten hebben we er al 30 kilometer opzitten en in een typisch Italiaans dorp nemen we een café op zo’n authentiek pleintje. Veel mensen die heel druk doen, wielrenners die af en aan komen fietsen en snel zo’n mini-espresso (=café) achterover keilen en weer verder gaan. Wie nog twijfelt: Fietsen en wielrennen is in Italie de allergrootste sport, veel belangrijker dan voetbal (3) en motor/autosport (2). Waar we ook komen hebben we aanspraak en krijgen vooral de meiden bewondering.
We knallen verder. Tussen tientallen kilometers lange wijnvelden door, door de vallei, hoge bergen links en rechts. Schitterend. Wat leuk dat we na 10 dagen achter elkaar regenbuien nu eindelijk weer eens bergtoppen zien. Overigens: De toppen die we zien zijn een stuk lager dan de passen die we bedwongen hebben.... Plus: Mooi weer is een bonus! Dit is dag-18, en we hebben al 17 schitterende dagen boordevol avonturen er op zitten. 17 dagen waarin we trots zijn op alles wat we doen en beleven. Wij zijn Bietjes, geen Lekker-Luieren-Tiepjes. En dag-18 is de slagroom op de taart: Prachtige route, we kunnen heel hard doorfietsen (zo hard dat we zelfs geoefende wielrenners inhalen) en we hebben nóg méér lol dan anders.
Na 70 KM die op en neer gaan (en de óp is ook echt OP, pffffff wat zwaar) moeten we letterlijk rechtsaf, richting Bardolino. Eerst een kotsend-zware beklimming waar Vicci haar allerlaatste kracht moet gebruiken om boven te komen. Daar wacht een beloning: een cafeetje waarvan de eigenaar een beetje Nederlands spreekt. Als hij hoort dat we uit Nederland komen (“ Nederland???”) met de fiets (“... Nee...met de fiets???”) en de kinderen alles zelf gefietst hebben (“.. die meiden ook!!??? Alles zelf!!???”) haalt hij het hele personeel erbij en alle gasten. Hij is vol bewondering en tikt Mila ook nog eens vriendelijk op haar buik. “ Ik kan het wel zien hoor, daar krijg je een platte buik van!! Mooie meid!”). Mila bloost..... iemand die zoiets spontaan zegt......!!!!!
Nog 10 KM: 2 beklimmingen en daarna een glijvlucht met 6, 7 haarspeldbochten naar beneden. Niet vermeldenswaardig: de ene Nederlanse (K***) die zoals gebruikelijk lang niet zo goed kan rijden als andere Europeanen en snel nog even voorbij wil (Alle andere Europeanen: Dankjewel voor de geweldige manier waarop jullie rekening houden met fietsers!). Beneden in Bardolino zien we zijn auto staan en Ilco onderdrukt de impuls om de auto of caravan een fysiek aandenken aan 4Bietjes te geven.
Opmerkelijk is dat de eerste camping (klein) meteen plek heeft. Onder olijvenbomen, op 10 meter vanaf het water. Helemaal super. Alle tentjes staan, de fietsen geparkeerd: Tussen het Gardameer en ons is alleen maar een strandtentje dat ‘Relax’ heet. Hoe toepasselijk kan het zijn... Nu 2 dagen niks doen, dan 40 Km naar Verona (met 10KM klimmen)... maar eerst even 2 dagen/3 nachten geen billen op het zadel, maar in het zand en geen sportdrank maar .... (vul zelf maar in)...
Van Trento
Naar Bardolino (Garda)
Afstand 84 KM
Vertrek 8:30
Aankomst 14:00
Het weer Hele dag mooi weer. Hoe dichter bij Garda, hoe heter het wordt.
Topnacht in Trento gehad! Voor half 11 gingen bij Ilco en Nicolette de luikjes dicht, de kinderen sliepen toen al ruim. Lekker hoor zo’n eigen kamer in een jeugdherberg. Prima ontbeten, samen met een groep Italiaanse fietsers die gemiddeld minder kilometer fietsen dan ze oud waren (“poeh, 50 KM, iez diefiekoelt”) En dan ook nog lunchpakketjes maken... ze fietsen net hard genoeg om niet om te vallen en de jongste was zeker niet ouder dan Ilco of Nicolette.
OK, wij zijn half 9 weg. Gaat helemnaal super. De fietspaden langs de Adige zijn echt top, de belangrijkste bestemmingen (Rovereto, Garda, Verona) al vaak 60-70 kilometer van tevoren aan gegeven) En omdat je langs een rivier fietst, ga je langzaam naar beneden (hellinkje tussendoor daar gelaten). Opeens roept Vicci “ Gad-vuh-dam-muh’... heeft er een vogel een hele grote ‘Flatsj!’ op haar been gedaan. Gelukkig haar smetteloos witte rokje gemist, maar een grote, bruine druiper loopt van haar dijbeen naar haar knie. Als dat geen geluk brengt....
Voor we het weten hebben we er al 30 kilometer opzitten en in een typisch Italiaans dorp nemen we een café op zo’n authentiek pleintje. Veel mensen die heel druk doen, wielrenners die af en aan komen fietsen en snel zo’n mini-espresso (=café) achterover keilen en weer verder gaan. Wie nog twijfelt: Fietsen en wielrennen is in Italie de allergrootste sport, veel belangrijker dan voetbal (3) en motor/autosport (2). Waar we ook komen hebben we aanspraak en krijgen vooral de meiden bewondering.
We knallen verder. Tussen tientallen kilometers lange wijnvelden door, door de vallei, hoge bergen links en rechts. Schitterend. Wat leuk dat we na 10 dagen achter elkaar regenbuien nu eindelijk weer eens bergtoppen zien. Overigens: De toppen die we zien zijn een stuk lager dan de passen die we bedwongen hebben.... Plus: Mooi weer is een bonus! Dit is dag-18, en we hebben al 17 schitterende dagen boordevol avonturen er op zitten. 17 dagen waarin we trots zijn op alles wat we doen en beleven. Wij zijn Bietjes, geen Lekker-Luieren-Tiepjes. En dag-18 is de slagroom op de taart: Prachtige route, we kunnen heel hard doorfietsen (zo hard dat we zelfs geoefende wielrenners inhalen) en we hebben nóg méér lol dan anders.
Na 70 KM die op en neer gaan (en de óp is ook echt OP, pffffff wat zwaar) moeten we letterlijk rechtsaf, richting Bardolino. Eerst een kotsend-zware beklimming waar Vicci haar allerlaatste kracht moet gebruiken om boven te komen. Daar wacht een beloning: een cafeetje waarvan de eigenaar een beetje Nederlands spreekt. Als hij hoort dat we uit Nederland komen (“ Nederland???”) met de fiets (“... Nee...met de fiets???”) en de kinderen alles zelf gefietst hebben (“.. die meiden ook!!??? Alles zelf!!???”) haalt hij het hele personeel erbij en alle gasten. Hij is vol bewondering en tikt Mila ook nog eens vriendelijk op haar buik. “ Ik kan het wel zien hoor, daar krijg je een platte buik van!! Mooie meid!”). Mila bloost..... iemand die zoiets spontaan zegt......!!!!!
Nog 10 KM: 2 beklimmingen en daarna een glijvlucht met 6, 7 haarspeldbochten naar beneden. Niet vermeldenswaardig: de ene Nederlanse (K***) die zoals gebruikelijk lang niet zo goed kan rijden als andere Europeanen en snel nog even voorbij wil (Alle andere Europeanen: Dankjewel voor de geweldige manier waarop jullie rekening houden met fietsers!). Beneden in Bardolino zien we zijn auto staan en Ilco onderdrukt de impuls om de auto of caravan een fysiek aandenken aan 4Bietjes te geven.
Opmerkelijk is dat de eerste camping (klein) meteen plek heeft. Onder olijvenbomen, op 10 meter vanaf het water. Helemaal super. Alle tentjes staan, de fietsen geparkeerd: Tussen het Gardameer en ons is alleen maar een strandtentje dat ‘Relax’ heet. Hoe toepasselijk kan het zijn... Nu 2 dagen niks doen, dan 40 Km naar Verona (met 10KM klimmen)... maar eerst even 2 dagen/3 nachten geen billen op het zadel, maar in het zand en geen sportdrank maar .... (vul zelf maar in)...
-
04 Augustus 2014 - 17:26
Len:
Zo..... op bestemming... eind goed, al goed. Geniet er lekker van... straks een biertje of wijntje en genieten van de omgeving en het weer. Tja dat is nog eens vakantie houden! (hihi)
Natasja, Jan en de kids zijn vandaag ook weer thuis en druk doende met wassen! Dat is nou wel weer een nadeel als je weggeweest bent. Maar goed dat hoort er ook bij.
Knuffel voor Mila en Vicci en toppie hoor voor jullie allemaal trouwens! -
04 Augustus 2014 - 17:53
Ria :
Heerlijk, 2 dagen genieten. Als ik jullie verslagen lees, het rijden door die prachtige dorpen en steden, krijg je haast de neiging om het zelf ook eens te gaan doen. Maar laat ik maar met de auto gaan, is denk ik toch wel beter. Er zitten plaatsen bij die ik heel graag ooit eens wil gaan bezoeken. Gaat vast gebeuren.
Veel plezier de komende 2 dagen.
Groetjes,
Ria -
04 Augustus 2014 - 18:06
Jorn :
Toppertjes!! -
04 Augustus 2014 - 20:33
Henk:
De 18e dag zit erop en het heeft niet al te veel tegen gezeten zo te zien. Het Gardameer is natuurlijk een heel mooie gelegenheid om je te vermaken in de zomer vakantie. Voor elk wat wils is het hier met kleine plaatsjes en dorpen aan het water en in de omringende bergen. Even in de rust pauzedagen de waterfiets in plaats van en je toerfiets en je kan je lol op daar. De druiven ranken wisselen vaak af me appelbomen en kiwi's zie ook veel in plaats van de druif. Er was veel overproductie en dus omswitchen was de enige oplossing voor de boeren daar. Cultuuromslag zoals dat ging en zo te zien is de boer ook content met de overstap.
Benieuwd hoe de rustdagen jullie ook rust gaan geven. We zien dat morgen dan wel weer.
Prettige dag,
Opa Henk -
04 Augustus 2014 - 22:37
Marian Middelbosch:
Goed gedaan Bietjes, en nu lekker uitrusten en genieten van het mooie weer.Liefs uit Schiedam. -
04 Augustus 2014 - 22:38
Fred:
Toppertjes !!!!! -
05 Augustus 2014 - 11:16
Yvonne En Sjaak:
Hoi Bietjes, lekker uitrusten, drankjes en genieten van de plaatselijke lekkernijnen, de foto's zijn gaaf en Vicci, het schijnt zo te zijn dat als je ondergepoept wordt door een vogel je een wens mag doen, kan je alsnog doen hoor, zou het gewoon proberen, zaterdag hebben Eibert, Astrid en Pippa bij ons gegeten, Eibert had oesters mee genomen met een speciaal wijntje, ik heb alleen de wijn op en Sjaak alleen de oesters, het was super gezellig, groetjes uit een zonnig Nederland en tot gauw 4 knuffels van ons!!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
